omlandia 4 - stedum 3: 5-3 (4-1)
ZATERDAG 17 MAART
Ja, daar word je toch even stil van als je naar bovenstaande foto kijkt. Het lijkt wel alsof we zojuist voor de eerste keer dit seizoen verloren hadden als je deze foto eens goed bestudeert. Gelukkig was niets echter minder waar. Het betrof gewoon een momentopname van jullie ultieme focus, toen jullie almachtige teamleider jullie toesprak en vertelde wat de tactiek voor heden middag tegen Stedum zou worden. Waarvoor dank natuurlijk, ik wist wel dat mijn discipelen het beste met me voor hebben. Goed, tot zover dit schaapachtige gelul over bovenstaande foto, want de eerlijkheid gebiedt jullie almachtige teamleider te zeggen dat er ook niet veel betere foto's beschikbaar waren. Bernard B. en Albert, pak die taak weer eens een beetje op tijdens wedstrijden. Ik doe een moord voor een plaatje waarop Rick zijn tegenstander doormidden dreigt te zagen!
Goed, over tot op de orde van de dag. Of beter gezegd: verslag. Want deze hadden jullie nog tegoed. Er stond een clash tegen Stedum 3 op het programma. Altijd een onberekenbare tegenstander, al was het alleen maar omdat ze er vlak onder de rook van de Bartholomeuskerk nog weleens een handje van hebben om spelers aan een team toe te voegen die eigenlijk niet in dat desbetreffende team horen. En nu wilde het toeval dat luttele uren voor dat Omlandia 4 - Stedum 3 op het programma stond, het duel van Stedum 2 werd afgelast. En dus konden we een ietwat versterkte tegenstander treffen deze middag. In de praktijk viel dat overigens wel mee, maar door je vermoedens hierover al in een vroegtijdig stadium uit te spreken, houden jullie de wedstrijdfocus zo lang mogelijk vast. Althans, dat was de gedachte van jullie almachtige teamleiders. In de aanloop naar het potje met Stedum vonden er ook nog wat spelerswijzigingen plaats. Arjan Drijfhout hoefde geen post te sorteren en sloot dus alsnog bij het naderende kampioensensemble van Omlandia 4 aan. Jan Boer Bijman zat onder de penicilline, kon eigenlijk niet spelen, maar nam de vlag ter hand. En ten slotte was daar nog Roelof Lode, die eerst met het tweede elftal meespeelde. De verdedigingsnood was daar echter dusdanig hoog, dat hij daar de wedstrijd helemaal uitspeelde. Onze spelers zijn van alle markten thuis, waarvoor hulde.
Nadat we eerst getuige waren van hoe competitiegenoot Omlandia 5 zich gewillig naar de slachtbank liet leiden door NEC Delfzijl 7 (0-6), was het rond 14.30 uur de beurt aan onszelf. Fred U. blies voor het eerst op zijn fluitje en daarmee was de vijftiende competitiewedstrijd van het seizoen officieel leven ingeblazen. Even daarvoor hadden we besloten om niets aan het toeval over te laten en te starten in de sterkst mogelijke opstelling, waarmee we Stedum direct met de rug tegen de muur probeerden te drukken. Dat lukte op het zware veld 3 redelijk, want we waren nog redelijk zoekende naar de juiste voetballende oplossing. Er werd voornamelijk op de speelhelft van Stedum gespeeld en daardoor waren de linies kort. Jaap en Maurice hadden in de as van het veld moeite om de juiste mensen in de diepte aan te spelen, simpelweg omdat die ruimte er niet was. En dus bleef het eerste kwartier beperkt met ballen van de zijkant, die van Faber en Merijn moesten komen. Dat ging aardig, maar het laatste tikje ontbrak er steeds aan. Toen Stedum wat meer uit haar schulp kroop, kregen wij wel ineens de gewenste ruimte en kon Ivo een dieptepass op Jaap geven. Hij stuitte in het doelgebied eerst nog op de keeper, maar de rebound schoof hij in het lege doel en zo was het meer dan terecht 1-0. De kop was eraf.
Het credo was om zo snel mogelijk afstand te nemen en dat lukte na een klein half uurtje spelen pas. Na wat gefrommel wist Merijn de bal bij Ivo te krijgen, die met een uiterste krachtsinspanning de 2-0 achter de keeper kreeg. Vier minuten later mocht ook Reint een doelpunt bijschrijven na prima voorbereidend werk van Jaap. Op slag van rust deed Stedum ook wat terug. Een aanval via de linkerflank werd precies op maat voorgetrokken en heel fraai vallend ingekopt door de meegelopen aanvaller van de Stedumers. Met recht één van de mooiste tegengoals van dit seizoen tot dusver. Maar de koek was nog niet op. Nog voordat we aan de thee mochten, noteerde Ivo nog zijn tweede doelpunt van de middag. Na goed doorjagen zag de keeper zich genoodzaakt ver uit zijn doel te komen, maar de bal werd in twee instanties niet goed verwerkt en kwam alsnog bij Ivo terug. En net als bij de 1-0 van Jaap was er ook nu weer sprake van raak schieten op een onbewaakt doel. Dat lukte vrij eenvoudig en zo gingen we rusten met 4-1. In de rust voerden we wat wisselingen door, waardoor de gehele selectie optimaal kon profiteren van weer een winstpremie in het vooruitzicht. Dat deze bestaat uit bitterballen doet niet ter zake, en dus gingen we vol goede moed van start aan het tweede bedrijf.
Die tweede helft hadden we achteraf eigenlijk wel schriftelijk kunnen afdoen. Ten eerste zorgde een hele snelle tegentreffer uit een hoekschop voor de 4-2, maar bovenal gingen we een stuk onrustiger voetballen. Niet in de laatste plaats omdat de balans in ons team een beetje zoek leek. Het geploeter in de modder werd met de minuut erger en kansen creëerden we na rust slechts mondjesmaat. De enige bal die Albert na rust goed raakte was wel prompt een assist op Reint, die daardoor beheerst de 5-2 aantekende, maar voor de rest was het ronduit kommer en kwel. Dieptepunt was een grove overtreding op Maurice, waarvoor het blok beton van Stedum in kwestie zich niet eens verontschuldigde. Dat Maurice daarna reageerde met een slaande beweging keuren we ook niet goed, maar diep in ons hart konden we het ons wel enigszins voorstellen. Anyway, het is maar goed dat het is 5-2 werd en niet 4-3, want we speelden zo beroerd dat het niet te voorspellen was geweest hoe het dan was afgelopen. U raadt het al, die 5-3 viel uiteindelijk nog, maar dat was voor de statistieken. Na het laatste fluitje van Fred U. mochten we een drietal conclusies trekken:
- We mochten voor de vijftiende (inclusief oefenduels 17e) keer een zege noteren
- We kregen desondanks voor de vijftiende (inclusief oefenduels 17e) keer op rij een tegengoal
- Voor de zoveelste keer wisselden we een goede helft af met een héél slechte helft
De kans is groot dat er komende zaterdag tegen NEC Delfzijl 7 niet gevoetbald wordt door spelersgebrek, maar alvast naar de volgende wedstrijd kijkende, trekt jullie almachtige leider de conclusie dat de kampioensmachine weer warm moet draaien. Blijf altijd hard werken heren, ook al gaat het soms even niet zoals het moet. Dan smaken het bier en de bitterballen na afloop ook vaak nét iets lekkerder. Uiteraard hou ik nog steeds van jullie. Mochten jullie goedbedoelde adviezen met het oog op de teambalans nog eens met mij willen bespreken. Ik ben altijd een luisterend oor <3 <3 <3
OMLANDIA 4 - STEDUM 3: 5-3
'15. Jaap Bosch 1-0. '27. Ivo Slagter 2-0. '32. Reint Oosting 3-0. '43. Stedum 3-1. '45+1. Ivo Slagter 4-2. '49. Stedum 4-2. '58. Reint Oosting 5-2. '67. Stedum 5-3.
Amusementswaarde: Eerste helft: 7,5, Tweede helft: 2
Man of the match: Arjan Drijfhout
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
sv de heracliden 4 - omlandia 4: 1-7 (0-4)
ZATERDAG 11 MAART
Wanneer jullie dit lezen, is jullie geduld uitermate ernstig op de proef gesteld. Waar het wedstrijdverslag normaal altijd wel op maandag op deze plek is te lezen, met dinsdag als incidentele uitschieter, moesten jullie deze keer genoegen nemen met wachten tot vrijdagmiddag. Tja, wat is het leven soms zwaar. Voor wie het leven ook zwaar is, is onze keeper Brandon. Omlandia 4 was ook na het duel tegen Omlandia 5 nog zonder puntverlies, maar een keer de nul houden: ho maar. Ook tegen De Heracliden 4 zat dat er niet in. Het moment komt vanzelf, laten we het daar maar op houden. De aanhouder wint! Maar goed, zoals jullie lezen mochten we dus zaterdag de degens kruisen met De Heracliden 4. Voor de meesten niet altijd een heel prettige tegenstander. De inwoners van Uithuizermeeden zijn allemaal fysiek aangelegd lijkt het soms wel en dat ondervind je in duels tegen De Heracliden als geen ander. Lag Rick vorig seizoen als een pasgeboren hertje te spartelen in de kleedkamer (heeft verder niets met De Heracliden te maken, maar wilde het toch even genoemd hebben), ditmaal had de knapste en intelligentste van de almachtige leiders het even moeilijk na een hele gemene bodycheck. Toch waren dit allemaal bijzaken. Want in de race om het kampioenschap telt iedere week maar één ding: drie puntjes.
Ten opzichte van het duel tegen Omlandia 5 was de selectie iets uitgedund. Jaap en Bernard W. hadden met het oog op volgend seizoen scoutingsverplichtingen aan de andere kant van Het Kanaal en we moesten het deze keer doen zonder één der Drijfhout - of Balkema-telgen binnen de lijnen. Zo reisden we met 14 man af naar 'Meij', gevolgd door een schare supporters, die ook bij Omlandia 4 op de loonlijst staat. Waarvoor hulde! Na het voorlezen van de opstelling deden we een beheerst warming-upje, waar zelfs nog een bescheiden afwerkvormpje aan te pas kwam. Beetje slap lullen, beetje balletje kaatsen, beetje op Brandon rammen: ja, iedereen was in zijn element. Behalve Reint dan, want die kon zijn wisselrol niet zo goed verkroppen. Soms vermoed je gewoon dat Reint en Johan familie van elkaar zijn. Met frisse tegenzin nam hij de grensrechtersvlag in de hand en mocht hij mede lede ogen toezien hoe zijn teamgenoten de klus voor rust mochten klaren. En het moet gezegd Reint, je was een fantastische grensrechter! Die informatie nemen we mee naar Stedum-thuis! Overigens was de grensrechter van De Heracliden deze middag ook goed bezig, maar dat terzijde.
Dan de wedstrijd, want we gingen veelbelovend van start. Ivo miste na twee minuten een enorme kans op 0-1 en amper twee minuten later ramde Merijn een afgeslagen voorzet snoeihard op de onderkant van de lat. De thuisploeg wist even niet waar ze het moesten zoeken en viel vooral op door een gemeen tikje hier, of een uitgestoken voet daar. De scheidsrechter verklaarde na afloop in de persruimte geen goed zicht te hebben op deze incidenten, waardoor accepteren op het moment suprême ook het enige was wat ons restte. We bleven echter goed voetballen en kwamen na 11 minuten terecht op 0-1. Een nonchalante pass in de verdediging van De Heracliden werd opgepikt door Ivo, die de hoek voor het uitkiezen had: 0-1. Erik had vlak daarna de 0-2 op zijn schoen, maar schoot ietwat wild naast. De 0-2 viel echter ook al gauw. Weer kwam een afgeslagen bal terecht bij Merijn, die op 18 meter van het doel hard in de linkerhoek mikte. Nu was het wel raak. Leken we weer op weg naar een vrij eenvoudige zege, toch gaven wij ook kansen weg. Rick twijfelde waar hij de bal naartoe moest spelen en besloot 'm dus maar in te leveren bij een tegenstander. Een zekere aansluitingstreffer leek eraan te komen, maar Brandon wist prachtig te redden. Dat hij dit met zijn neus deed, is voor de statistieken. Waar De Heracliden faalde in de afronding, waren wij nog wel tweemaal trefzeker voor de theepauze. Beide keren was het Ivo die het laatste tikje gaf. Vooral de uitgespeelde aanval waarbij Jesper Ivo vrij voor het doel zette, was een lust voor het oog. Ruststand: 0-4.
Was OA (Orakel Albert) voor de rust al even ingevallen, in de rust versterkten ook Reint en Anne onze gelederen. Reint verving Jesper, terwijl Anne voor Poel in het veld kwam. Het zonnetje scheen bovendien nog steeds, dus wat kon er nog fout gaan? Oké, het spelniveau werd iets bedroevender, maar dat konden we ons permitteren. De snelheid was wat uit ons spel verdwenen, maar de keren dat hiervan wel meteen geprofiteerd kon worden, was het ook meteen raak. Zo kon Merijn na een goede pass van Maurice uiteindelijk afleggen op Reint, die de 0-5 aantekende. Een lange periode zonder hoogtepunten volgde daarna. Het spel golfde op en neer, en Brandon was nog menige doelpoging van De Heracliden onschadelijk te maken. Toch zal een clean sheet er ook deze keer niet in. De traditionele tegengoal viel ditmaal tien minuten voor tijd, toen hun linksbuiten na een onbedachtzaam moment hard kon binnenschieten (1-5). Toch brak er nog een productieve slotfase aan. De Heracliden, dat al grotendeels was moegestreden, kon een uitbraak van Reint op links niet meer voorkomen. Hij had bijna de hele helft van de thuisploeg tot zijn beschikking om op het doel af te lopen en gunde vlak voor de doelman het doelpunt heel sportief aan de keurig meegelopen Albert: 1-6. Ondertussen was er weer wat doorgewisseld en was Ivo, die eerder was gewisseld, weer het veld ingekomen. Het slotakkoord was voor onze topscorer, die van dichtbij een voorzet van Maurice tegen de touwen kopte: 1-7. Alweer Ivo's 22e seizoenstreffer. Daarna vond de arbiter het wel welletjes voor deze middag.
Na het schudden van de handjes en het douchen (goede douches daar in Meij trouwens!) en aankleden, doemde een nieuwe vraag op. Waar is toch die vierde trainingsbal gebleven? Het bleek dat de boefjes van De Pelikanen 4 deze stiekem in hun ballennetje hadden gedaan. En zo bleef een groot mysterie Omlandia 4 bespaard. De drie puntjes konden voor de veertiende maal dit seizoen worden bijgeschreven en zo komt de titel steeds dichterbij. Morgen wacht er met Stedum 3 weer een nieuwe horde. Heren, wel genoeg bier drinken en niet te vroeg naar bed. Waarvan akte!
SV DE HERACLIDEN 4 - OMLANDIA 4: 1-7
'11. Ivo Slagter 0-1. '19. Merijn Slagter 0-2. '30. Ivo Slagter 0-3. '44. Ivo Slagter 0-4. '60. Reint Oosting 0-5. '80. De Heracliden 1-5. '85. Albert Schut 1-6. '89. Ivo Slagter 1-7.
Amusementswaarde: 7,7
Man of the match: Ivo Slagter
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt (ja, zelfs op afstand)
omlandia 5 - omlandia 4: 2-6 (1-3)
ZATERDAG 4 MAART
Na de eclatante zege bij De Fivel, zat er liefst een maand tussen alvorens de ideale schoonzonen van Omlandia 4 weer aan de bak moesten. De topper tegen GEO 3 moest tussentijds vanwege een zeldzaam spelersgebrek verplaatst worden en ook het duel tegen Omlandia 5 werd van februari naar maart verplaatst. Een vrije zaterdag die al ruimschoots van tevoren stond ingepland verklaarde daarmee een drietal vrije zaterdagen. Dat verplaatste duel tegen Omlandia 5 was opnieuw op de kalender gezet voor zaterdag 4 maart en dus kon er eindelijk weer reikhalzend worden uitgekeken naar de enige Ten Boerster derby die dit seizoen officieel op het programma staat. Het leverde zowaar wat zenuwen op bij Johan, die in de drie weken daarvoor meer H&M's van binnen had gezien dan hem lief was, maar eindelijk weer de kicksen mocht onderbinden. Iedereen leek goed uitgerust en dat was ook te zien aan de selectiegrootte: we mochten 18 man noteren. Oorspronkelijk waren dat 19, maar een onwennige bilspier dwong Wouter om het toch even rustig aan te doen. Jaap daarentegen zag toch nog kans om een helftje in actie te komen. Hij was de hele week geveld door ziekte, maar de uitspraak: 'Ik ben dan wel ziek, maar niet te ziek om thuis te blijven' is inmiddels zijn lijfspreuk geworden.
Wanneer je als favoriet aan een voetbalwedstrijd begint, is het altijd zaak om daar op een gedecideerde manier mee om te gaan. Zo sprak jullie almachtige leider en tevens schrijver van dit epistel voorafgaand aan de wedstrijd met enkele spelers van onze tegenstander van vandaag. Op zo'n moment blijkt dat niemand fraaier zijn voorhoofdrimpels kan fronzen dan Eddie Emmelkamp, Bert ter Harkel voor het eerst sinds de invoering van de Euro weer eens tegen een bal trapte en Johan Vlaswinkel deed expres rustig aan - zo zei hij - omdat hij er in berustte dat wij toch wel beter waren. Slechts Peter Bolhuis had zijn hoop op een goed resultaat hardop uitgesproken. 'Maar dan ken jij Rick Groenewold nog niet', dacht ik. Achteraf kan ook Bolhuis daar over meepraten, maar dat terzijde. Toen ondergetekende een blik in de kleedkamer van 't vaifde wierp, zag hij ook Bram Betsema en Klaas Krol zitten. Daar hadden we dan even geen rekening mee gehouden, maar ach, wie doet ons wat? Na een goede fotosessie met de nieuwe shirts (dank, Bernard B!) en een bloemetje en wijze woorden van de voorzitter ('draag dit shirt met trots') aan het adres van onze penaltyverkwanselaar, was het tijd voor de aftrap om 13.15 uur. Het weer was goed, de selectie gemotiveerd en - jawel - zelfs Mets E. had zich deze middag opgeofferd om dienst te doen als Geert Speaker! Na het omroepen van de spelersnamen, blies Jan Smit voor de eerste keer deze middag op zijn fluitje.
Nu zijn we weleens beter aan een wedstrijd begonnen. De bal lag namelijk al na 27 seconden (!) achter Brandon. Een aanval van Omlandia 5 werd via een lange bal meteen naar rechts verplaatst. Daar timede Faber mis met een foutieve tackle, Bolhuis gaf voor en Kor R. tikte van dichtbij de 1-0 binnen. Daar haperde de aanstaande kampioensformatie toch eventjes. Het mooie aan de voetbalsport is echter altijd de onvoorspelbaarheid die erbij komt kijken. Vanuit die optiek was de achterstand dus te verklaren, maar ook zeker de gelijkmaker. Want amper drie minuten na de 1-0 was het alweer gelijk. Jouke besloot opeens eens een schot op doel te wagen en de bal zeilde pardoes de kruising in (1-1). Hij liep vervolgens weg alsof het een koud kunstje was, maar uit de videobeelden bleek dat hij de bal verkeerd raakte. Afijn, het was weer gelijk. En de koek was nog niet op, want na 10 minuten kwamen we ook op voorsprong. Een prachtige pass van Maurice zette Ivo vrij voor het doel en hij vond de korte hoek achter Rolf Potgieter: 1-2. Ondertussen had Mets het er maar druk mee om na ieder doelpunt een muziektune in te zetten en de juiste naam om te roepen, maar de fans kregen in ieder geval waar voor hun toegangskaartje, zoveel was duidelijk.
Na de 1-2 bleven wij de bovenliggende ploeg. Jouke draaide Michel Winter's hoofd op hol en laatstgenoemde kwam handen en voeten tekort om het slangenmens af te stoppen. Daarnaast speelde Jesper ook heel verdienstelijk. hij bleef heel rustig voetballen en ging regelmatig de combinatie aan. Ook in de achterste linie ging het goed. Hoewel Bram en Kor het onze verdediging lastig maakten, kwamen wij over het algemeen steeds als winnaar uit de strijd. En er kwam ook weer een doelpuntje bij. Na '20 was het weer Ivo die het net vond en daarmee de 1-3 op het scorebord zette. Na een half uurtje voetballen werd er voor de eerste keer gewisseld, want iedereen moet tenslotte aan spelen toekomen. Reint, Arjan en Rick kwamen erin voor Jesper, Poel en Faber. Tot aan de rust werd het spel aan beide kanten iets rommeliger, alleen verzuimden we om ruimer afstand te nemen. Riante mogelijkheden op een doelpunt werden niet goed uitgespeeld en het werd dus hoog tijd om de koppen bij elkaar te steken. Met 1-3 mochten we dan ook aan de thee.
In de rust werden er wat puntjes op de spreekwoordelijke i gezet en gingen we met goede hoop verder aan het tweede bedrijf. Met duidelijkere afspraken traden we de tweede helft tegemoet en daardoor kwam er wat meer rust in ons spel. Ook Omlandia 5 kwam weer aan aanvallen toe, maar vooral aanvalsleider Bolhuis had zijn dag niet. Dat kwam niet in de laatste plaats door mannetjesputter Rick, die de topscorer aller tijden van Omlandia als een soort bulldozer omver reed. Dat deed hij niet één of twee maar wel een keer of acht, waardoor Bolhuis in de loop van de tweede helft zelf om een wissel vroeg. That's the spirit Rick! Ondertussen waren we ook op een ruimere voorsprong gekomen. Een aanval over links kwam via Merijn bij Johan terecht, en die deed iets wat-ie anders nooit doet: rustig blijven en beheerst een hoek uitzoeken: 1-4. Langs de kant keek een aantal GEO'ers toe hoe wij het duel dus leken te beslissen. Toch deed Omlandia 5 weer wat terug. Zoals het in de kelderklasse wel vaker gebeurt, is af en toe een flatertje simpelweg nodig om het spelbeeld goed weer te geven. Brandon dook dan ook keurig over een schot van Kasper Schlukebir heen en daarmee was de aansluitingstreffer een feit. Aan de overzijde deed doelman Potgieter echter hetzelfde na een uithaal van Marcel Faber. Hij hield een inzet nog net voor de lat tegen, viel net als de bal op de grond, maar waar Rolf om zich heen grabbelde, stuiterde de bal tergend langzaam het doel in: 2-5.
De score had nog verder in ons voordeel kunnen oplopen, ware het niet dat niet iedere grensrechter de buitenspelregel nog helemaal onder de knie heeft. Dat leverde nog wat frustratie op, maar het vooruitzicht van bier en bitterballen na de wedstrijd, maande ons tot kalmte. Sterker nog: er was nog tijd voor een slotakkoord. Het was na een corner de volledig vrijgelaten Anne van der Wijk die de bal mocht aannemen, nog een vliegtuig naar Kreta kon nemen en weer terugvliegen, en zelfs daarna nog tijd genoeg had om de bal in het lege doel te tikken. Dat vliegtuig nemen deed hij niet, maar het scoren wel. Daardoor werd de eindstand bepaald op 2-6. Dat werd na afloop nog uitgebreid in de kleedkamer gevierd met kratjes bier van sponsor Bernard B. en Jesper, die net jarig was geweest. Na afloop overhandigde Bolhuis zelfs nog een biertje aan Jouke voor het mooiste doelpunt van de wedstrijd (ja, we hebben de foto nog als bewijs). Zo konden we al met al terugzien op weer een geslaagde, maar bovenal sportieve wedstrijd. En dat is wel eens anders geweest.
Naar verluidt is Michel Winter overigens nog steeds duizelig.
OMLANDIA 5 - OMLANDIA 4: 2-6
'1. Kor Rijzenga 1-0. '4. Jouke Kevelam 1-1. '10. Ivo Slagter 1-2. '20. Ivo Slagter 1-3. '55. Johan de Vries 1-4. '62. Kasper Schlukebir 2-4. '73. Marcel Faber 2-5. '89. Anne van der Wijk 2-6.
Amusementswaarde: 9,1
Mannen of the match: Jouke Kevelam en Jesper van der Veen
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
De fivel 3 - omlandia 4: 1-4 (0-3)
ZATERDAG 4 FEBRUARI
Na een meer dan uitstekende generale repetitie tegen Omlandia 3, waren de messen geslepen. Omlandia 4 leek helemaal klaar voor de topper tegen De Fivel 3, dat voor de winterstop een heel goede serie wist neer te zetten bij ons in de competitie. Daardoor waren de Riepsters samen met GEO de enige twee wagonnetjes die de TGV van Omlandia 4 konden bijhouden richting het station dat 'kampioenschap' heet. En eerlijk is eerlijk, ook al kun je als koploper niet beter presteren dan dat wij doen, je kijkt toch na iedere wedstrijd wat de achtervolgers hebben gedaan. 'Kut. GEO wint wéér. Hoe flikken ze dat toch als wij er met 12-1 overheen walsen', was een uitspraak die in de eerste seizoenshelft meerdere malen door de kleedkamer schalde. En warempel, in hun kielzog deed ook het andere oranje het niet onverdienstelijk. Nu wilde het toeval dat wij deze ploeg dit seizoen nog niet eerder hadden getroffen. Onze kale spion, tevens voormalig aanvaller van het Riepster sterrenensemble, hield ons met zijn voorkennis echter keurig op de hoogte van het wel en wee bij De Fivel 3. Zo wisten we precies wat we konden verwachten en kwamen we hopelijk niet voor vervelende verrassingen te staan.
Hoewel het niet kon liggen aan de voorbereiding op papier, zag het er in de praktijk iets somberder uit. De almachtige leiders kregen in aanloop naar deze kraker liefst 12 (!) noodgedwongen afmeldingen voor de kiezen, variërend van koortsverschijnselen tot en met verplichte verfwerkzaamheden. Hoewel er 13 matadoren overbleven, zagen de leiders zich genoodzaakt om voor het eerst dit seizoen een speler van buiten onze selectie mee te vragen. Die eer was weggelegd voor Kor R. van Omlandia 5. Een speler waar De Fivel 3 nog goede herinneringen aan bewaarde uit de clashes met Omlandia 5. Met Kor als afweergeschut zetten we koers naar Zeerijp, waar - eenmaal aangekomen op het E.J. Keijer Sportpark - Albert meteen startte met het schudden van handjes. Hij werd zo hartstochtelijk begroet dat we ons even afvroegen bij welke ploeg hij deze middag zou meedoen. Maar die twijfel drukte hij zelf vrij gauw in de kop: 'Dat is niet eens een vraag, bij Omlandia natuurlijk. Ik wil na afloop tenslotte wel bij het winnende team horen', zei Albert zelfverzekerd. Ook in de kleedkamer heerste een gezonde wedstrijdspanning. Afgezien van het buikje van Anne ('Ja, ik zit teveel stil) zag iedereen er afgetraind uit. Dat gold zelfs voor Jouke. Staat zijn persoonlijkheid tijdens het voorlezen van de opstelling altijd synoniem aan begrippen als nagelbijten en nervositeit, ditmaal wist hij op vrijdagavond al dat hij tegen De Fivel in de basis zou staan. Zo werd iedere vorm van onzekerheid al op voorhand weggetoverd.
We hadden de eer om het hoofdveld van De Fivel te verblijden met de eerste competitiewedstrijd in 2017. Hoewel de grasmat nog niet in zijn greep was door koning Winter, was het plaatselijke strijdtoneel zo her en der wel wat zacht en hobbelig. Het mocht onze missie - winst - echter niet verstoren. We gingen niet gek van start. Na een doelpoging van Ivo (over), was de eerste grote kans na tien minuten voor Omlandia. De Fivel zag een aanval bij Brandon strandden, die de bal naar Merijn gooide. Die sprintte de hele linkerflank over tot in het doelgebied, maar het laatste tikje kon net niet worden gegeven. Ondanks dat de thuisploeg zeker niet onaardig meevoetbalde en dat bij vlagen zelfs tot in ons doelgebied deed, kon een goal voor Omlandia niet uitblijven. Na 21 minuten mochten de handjes bij ons voor de eerste keer de lucht in. Via een aantal schijven kwam de bal via links hoog voor het doel, waar Kor alleen nog maar een beheerst tikje hoefde te geven bij de tweede paal: 0-1. Die openingstreffer nam wat spanning weg, waardoor we zowaar wat makkelijker gingen voetballen. De tweede goal volgde niet lang daarna. Een ingooi van Wouter kwam via Kor wederom bij Wouter, die het doelgebied insneed, en met links de korte hoek vond: 0-2. Ondertussen bleef waakzaamheid ook bij ons geboden. Zo kenden Johan en Rick wat hachelijke momenten met twee te korte terugspeelballen, maar gelukkig voorkwamen de hoofdrolspelers zelf erger leed. Na ruim een half uur mochten we wel met een heel relaxed gevoel verder met het duel. Een voorzet bij Wouter vanaf rechts werd door niemand aangeraakt en rolde het strafschopgebied weer uit, maar Merijn nam de bal ineens op de pantoffel en schoot snoeihard en hoog in het doel raak: 0-3. De doelpuntenmaker werd ook meteen afgelost door Albert. Een royale voorsprong en nog een uur voetballen. Wat kon er nog misgaan?
Die laatste vijf woorden van de vorige alinea bleken achteraf iets te snel te zijn geroepen. Met Anne voor Jouke en Bernard W. voor Roelof (op verjaardagsaudiëntie) gingen we van start met de tweede helft. Maar dat ging helaas niet meer zo gestroomlijnd als in het eerste bedrijf. Voorin konden we de bal niet meer zo goed kwijt, de nauwkeurigheid verdween uit ons spel en daardoor werden we wat onrustig. De Fivel bleef hard doorwerken voor de aansluitingstreffer en die kwam er ook. Na een uur spelen kon er na goed doorzetten een aanval worden afgerond bij de tweede paal. Zo werd het 3-1 en dat doelpunt hing op dat moment misschien ook wel een beetje in de lucht. We mogen wel ongeslagen koploper zijn, het houden van de nul gaat ons wat minder goed af. Kortom, attractieve wedstrijden verzekerd. Hans Nijland zou jaloers op ons zijn. Anyway, de wedstrijd ging door, maar het niveau werd er niet beter op. Toch kwam er nog een goal bij. Jouke, die weer in de ploeg was gekomen voor Kor, ontweek met een tijdige pass de buitenspelval en stuurde Ivo alleen op de keeper af. Hij faalde niet en zette Omlandia op 1-4. Het duel kabbelde voort, terwijl het spel op en neer golfde. Aan beide kanten waren er nog wat speldenprikjes, waarbij wij vooral de prikpen in handen hadden, maar echt doorgeprikt werd er niet. Hoogtepunt van het duel vond in de slotminuut plaats. De scheidsrechter (prima pot overigens!) vond het geinig om Maurice even in de zeik te nemen en toonde hem de rode kaart. Gewoon omdat het kan. En nee, deze kaart had verder geen consequenties. Het was gewoon een ludieke manier om een voetbalwedstrijd eens op een andere manier mee te beëindigen. Waarvan akte!
Zo zochten we de kleedkamers op met een 1-4 zege, met de wetenschap dat nummer twee GEO komende zaterdag de degens mag kruisen met het andere oranje. Na afloop van het duel deden zowel de gastheren als wij ons nog tegoed aan een voortreffelijk bakje snert én een tarwesmoothie van Hertog Jan. We zijn het nieuwe jaar voetballend gezien wel eens vervelender gestart.
DE FIVEL 3 - OMLANDIA 4: 1-4
'21. Kor Rijzenga 0-1. '26. Wouter de Plaa 0-2. '34. Merijn Slagter 0-3. '59. De Fivel 1-3. '69. Ivo Slagter 1-4.
Amusementswaarde: 6,8
Man of the match: Het meegereiste Ten Boerster publiek
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
oefen: omlandia 3 - omlandia 4: 1-4 (1-1)
ZATERDAG 28 JANUARI
Ook in 2017 hopen wij u volop te mogen verwelkomen op deze prachtige website. Ondergetekende weet het, het heeft even geduurd, maar toch mochten de paradepaardjes van Omlandia in de eerste maand van het nieuwe jaar alweer de wei in. De wei van rubbergranaat welteverstaan, want er werd op ons eigen sportcomplex een oefenduel ingelast tegen Omlandia 3. Dat was niet het oorspronkelijke plan, want we zouden eerst gaan sparren met de heren van SC Loppersum 3. Zij kwamen er echter wat laat achter dat wij een ongeslagen lijstaanvoerder zijn en meldden zich te elfder ure alsnog met de staart tussen de benen af. Gelukkig wilde Omlandia 3 ook wel een balletje trappen, waardoor er binnen een mum van tijd een alternatieve oplossing was aangedragen. Dat was maar goed ook, want nog een week langer zonder voetbal had Johan waarschijnlijk mentaal en fysiek opgebroken. Nog voordat jullie almachtige leider had gevraagd wie er deze zaterdag op wilden draven, had Johan bijna al 'ja' gezegd, zo graag wilde hij weer los. Dat werd voor de verandering eens beloond met een plekje in de basis.
Uiteindelijk werden er 15 matadoren bereid gevonden om de strijd met Omlandia 3 aan te gaan. Onder dit ensemble geen Harm, die mocht opdraven bij de tegenstander. Ook ontbraken Maurice, Marco, Wouter en (nog steeds) Stefan. Dat kwartet is toch wel goed voor een doelpuntje of wat, waardoor Omlandia 4 zich voor aanvang van deze clash der gladiatoren toch enigszins in een underdogpositie manoeuvreerde. Gelukkig kon Jaap meedoen, waardoor we in ieder geval één spelverdeler binnen de lijnen hadden staan. Samen met Erik was de as van het elftal in kannen en kruiken. Bovendien blaken de manschappen tegenwoordig van dusdanig veel zelfvertrouwen, dat onderling al wordt bepaald wie waar speelt. Zo besloten Jouke en Faber te wisselen van hun positie op LB en LM en vond Albert dat Reint ten faveure van zijn eigen persoontje best in de basis mocht starten. In die basis hadden de almachtige leiders ook een plekje ingeruimd voor Jesper, ware het niet dat Jesper nooit kwam opdagen. Weliswaar vanwege werk, maar toch. Foei! Dat betekent een ingelaste kratjesdienst. En oja: Jan eiste in de kleedkamer als vanouds nummer 6 op. Sommige dingen blijven ook in 2017 doodnormaal.
Onder een uitstekend temperatuurtje floot scheidsrechter Rozema rond 12.00 uur voor de eerste balomwenteling en kon de strijd tegen Omlandia 3 beginnen. Het mooie was dat het precies ging zoals we vooraf met z'n allen hadden ingecalculeerd. Omlandia 3 mocht de bal hebben en naar hartenlust rondspelen, wij voetbalden vanuit de reactie. Nadat Brandon eerst uitstekend redde op een schot binnen het doelgebied, mochten wij ook een grote kans noteren. Jaap vond Merijn met een steekpass. Die passeerde de keeper, maar kwam half ten val waardoor de bal voor de doellijn werd weggewerkt. Omlandia 3 voetbalde iets makkelijker en zocht het via de vleugels, maar alle spelvoortzettingen werden kundig afgeweerd of onschadelijk gemaakt. Aan de overkant schoten Reint en Jaap een paar losse flodders over het doel. Toch kwamen ook wij steeds meer aan aanvallen toe. Eén hele snelle via de rechterflank leverde zowaar de 0-1 op. Op rechts werd Johan vrijgespeeld, die het leer het doelgebied inslingerde. Daar hoefde Jouke alleen maar z'n hoofd tegen de bal aan te zetten en was de openingstreffer een feit. In het restant mochten we ook nog tweemaal op een riante plek aanleggen voor een vrije trap, maar helaas leverde dit geen succes op. Waar we aan de thee leken te mogen gaan met 0-1, viel op slag van rust toch nog de 1-1. Er werd naar de stip gewezen na vermeend obstructie in ons doelgebied en Bart van der Veen schoot het cadeautje beheerst tussen de palen: 1-1.
In de rust gaven we aan dat dat we compact moesten blijven spelen en geen gekke dingen moesten doen. Klinkt heel logisch, maar de uitvoering is soms wat lastiger. Met Ivo voor Albert in de ploeg en Rick voor Jan wisselden we twee keer en pakten we het spel goed op met precies dezelfde intentie als voor rust. Ditmaal stonden we iets hoger, wat ervoor zorgde dat Omlandia 3 veel via de vleugels moest spelen. Hier stokte het spel echter en bleven we vrij eenvoudig overeind. In de tegenstoten waren we behoorlijk gevaarlijk, zo bleek. De stand bleef lang in de tweede helft 1-1, totdat wij een corner mogen nemen. Jan mikte deze precies op het hoofd van wederom Jouke en de 1-2 valt tegen de touwen. Een mooie opsteker, terwijl men bij Omlandia 3 wat om zich heen kijkt. 'Kom op jongens, dit gaan we niet verliezen', roept er eentje, waarna de mouwen worden opgestroopt. Maar het spelbeeld wat dan volgt, speelt Omlandia 4 in de kaart. Na iedere aanval van Omlandia 3 die in schoonheid strandt, volgt de ene na de andere levensgevaarlijke counter van ons. Eerst stuit Albert nog op keeper Robert en wordt een goal na een keurig uitgespeelde aanval van Merijn en Ivo door vermeend buitenspel afgekeurd, maar daarna is het wel raak. Tweemaal wordt Ivo van eigen helft weggestuurd en de arme Harm rent er puffend achteraan. Het mag niet deren, deze keer weet Ivo wel tweemaal te scoren. De eindstand wordt dan ook 1-4.
Na het laatste fluitsignaal druipt Omlandia 3 teleurgesteld af, terwijl wij onze zege vieren met diverse tarwesmoothies in de kleedkamer. Later uiteraard nog gevolgd door een royale schaal bruin fruit (zie ook bovenstaande foto). In de kantine komen de discussies op gang. Want het hoort natuurlijk niet dat Omlandia 4 wint van Omlandia 3 (en Omlandia 5?). Maar wat moet er dan gebeuren om volgend seizoen een zodanige keuze te maken, dat iedereen tevreden is en blijft? De tijd zal het leren. Maar heren, laten we de negatieve energie die in deze discussie vrijkomt in ieder geval eerst inwisselen voor positieve energie. Er staat immers een heel belangrijke maand voor de deur met wedstrijden tegen diverse concurrenten. Te beginnen komende zaterdag, op bezoek bij De Fivel 3. De leiders eisen ook dan weer een optimale scherpte. Zowel tijdens als na de wedstrijd.
OMLANDIA 3 - OMLANDIA 4: 1-4
'20. Jouke Kevelam 0-1. '40. Bart van der Veen 1-1/pen. '71. Jouke Kevelam 1-2. '78. Ivo Slagter 1-3. '81. Ivo Slagter 1-4.
Amusementswaarde: 7,1
Man of the match: Jouke Kevelam
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
omlandia 4 - de heracliden 4: 2-1 (2-0)

ZATERDAG 17 DECEMBER
Ja, dit was geen doorsnee zaterdag, dat proefde je aan alles. De Heracliden 4 was op 17 december te gast in Ten Boer en dat zorgde toch wel voor enkele vragen. Zou Omlandia 4 de eerste seizoenshelft zonder puntverlies afsluiten? Zou Brandon eindelijk eens de nul weten te houden? Zou Bernard Balkema eindelijk eens tot scoren komen? Ook dit duel werd door de almachtige leiders weer benaderd op de voor jullie zo bekende wijze: bloedserieus. De almachtige leider die normaliter alleen de opstelling verzorgt, kon liefst 17 man op papier noteren. Daar stond ook Harm bij, nadat hij in de vroege zaterdagmorgen schoorvoetend bij die andere almachtige leider had gesmeekt of er nog een selectieplekje voor hem beschikbaar was. Tuurlijk Harm! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Wel was hij schrijver dezes erg dankbaar dat deze nog even aangaf dat er om 12.30 uur werd gevoetbald, en niet om 14.30 uur. Anders was hij pas na de wedstrijd langsgekomen. Ook gezellig, maar niet de bedoeling. Afijn, het kwam allemaal goed. Daar ging het uiteindelijk om.
De almachtige leider die alles verzorgt, behalve de opstelling, had zich zeer gedegen voorbereid. Toen hij de 12-koppige selectie van De Heracliden 4 op papier zag staan, kwam hij er na wat vink- en turfwerk achter dat onze vrienden uit Uithuizermeeden zich hadden versterkt met spelers van het tweede en derde elftal, alsook een A-junior. Dit mededelende in de kleedkamer, werd het focusgehalte nog verder opgekrikt. Nadat een aantal spelers zich voor, tijdens en na de warming-up tegoed hadden gedaan aan broodjes kroket, kon er voor de eerste keer afgetrapt worden op het hoofdveld. Er was zelfs een handjevol toeschouwers dat de moeite had genomen om onze wedstrijd te aanschouwen. Hulde! Eén van de meest fanatieke toeschouwers, de heer Oosterhuis, begeleidde iedere Omlandia-actie zelfs met deskundig commentaar. Dat was misschien wel een schaars hoogtepunt van de openingsfase in de wedstrijd, want die startte niet heel bijzonder. Op een ietwat hobbelig veld was het lastig voetballen, en we hadden bovendien moeite om de juiste openingen te vinden. De Heracliden had haar snelle A-junior voorin neergezet en dat oogde ook gevaarlijk, maar we hadden 'm aardig in de tang. En dus stond er na een kwartiertje spelen nog altijd 0-0 op het scorebord.
Na een tam kwartiertje, was het bij de eerste echt goede aanval meteen raak. Jaap spleet met een prachtige steekbal over de verdediging van de bezoekers de defensie open en het was aan Ivo om de bal beheerst in te tikken: 1-0. Het was niet eens enorm verdiend, maar wel een welkome opsteker. Achterin hadden we de zaakjes goed op orde, waarbij vooral Arjan voor rust opviel. Hij speelde een solide potje en stoomde af en toe zelfs op richting het front. Op het middenveld lieten Maurice en Jaap met eenvoudig tikwerk regelmatig de hielen aan hun tegenstander zien. Maar het laatste tikje voorin kon vaak niet worden gegeven. Bernard B. en Jouke stonden vaak vrij geïsoleerd en Ivo trok als linkermiddenvelder veel naar binnen. Daardoor werden de ruimtes om te voetballen heel klein, terwijl wij juist op ons best zijn met ruimte voor onze neus. In de loop van de eerste helft kwamen met Marco en Harm al de eerste wissels binnen de lijnen, maar ook dat veranderde niets aan de score. Waar we ons allemaal hadden verzoend met een magere 1-0 bij rust, viel er op slag van rust toch nog een tweede treffer. Vanaf links werd Marco weggestuurd, hij trok de bal goed voor, en na een doorkopbal van - jawel - Johan, stond Jouke ineens vrij voor het doel. Een subtiel tikje van het enige voetballende slangenmens ter wereld, betekende een niet meer verwachte, maar vlak voor rust wel welkome 2-0.
In de rust mochten er weer een paar verse wisselspelers de wei in, die na een kopje thee al driftig aan een warming-up begonnen. Na een zeer vakkundige analyse van onze aanvoerder Bernard W, gingen we als koeien die in de lente voor het eerst weer van stal mogen, los in de tweede helft. Maar ook net als voor rust boterde het niet enorm bij onze matadoren. Niet dat we nou heel slecht speelden, maar echt oogstrelend was het ook allemaal niet. Voorzetten kwamen niet of slechts mondjesmaat aan, passes waren te zacht of onnauwkeurig en ondertussen was waakzaamheid geboden op counters van De Heracliden. Wel waren er na rust een tweetal goede kansen voor Ivo, waarbij Reint beide keren de aangever was. Eerst schoot hij de bal, die nog opstuiterde, van dichtbij naast en bij de tweede kans kwam de keeper als winnaar uit de bus. Ook waren er nog schietkansen voor Maurice, Merijn en Marco, maar ook deze vonden hun Waterloo ver naast of ver boven het doel. En zo kabbelde de wedstrijd langzaam naar het einde. Op de bank dommelde iedereen al in slaap en Albert maakte zich daardoor ernstig zorgen waar het live-verslag op de groepsapp bleef. En ja, wanneer een doelpunt uitblijft, valt-ie nog weleens aan de andere krant. En zo werd het een minuut voor tijd ineens 2-1, toen een kopbal uit een corner ineens in de lange hoek plofte. Maar ook De Heracliden had door dat deze aansluitingstreffer te laat kwam. Daardoor konden de handen bij Omlandia 4 voor de elfde opeenvolgende keer de lucht in toen Mark Hummel na ruim 90 minuten floot voor het einde van de wedstrijd.
Met deze zege heeft Omlandia 4 dus een keurige prestatie geleverd. Het was in deze eerste seizoenshelft niet altijd even goed, maar er werden liefst elf zeges geboekt, met 33 verzamelde punten als gevolg. Klasse jongens! Als ik zeg dat het in de tweede helft van het seizoen alleen nog maar beter kan, lieg ik gezien ons puntenaantal misschien, maar toch is het zo. Qua voetbal kunnen we nog veel beter en efficiënter spelen, dus laten we dat als doelstelling nemen voor de tweede seizoenshelft. De meesten van jullie zie ik nog dit jaar wel weer terug, maar sommigen ook niet. Maar voor iedereen geldt alvast dat de almachtige leiders jullie fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling toewensen. Vervelen jullie je op woensdamiddag 28 december? Dan zijn jullie vanaf 14.00 uur van harte welkom in de Tiggelhal om diverse matadoren van Omlandia 4 aan te moedigen tijdens de strijd om de Tiggelhalbokaal. Mochten jullie het jaar met de nodige alcoholische versnaperingen willen afsluiten én inluiden, dan zijn jullie met Oud en Nieuw welkom in Blister, waar ik als jullie favoriete DJ een aantal vunzige deuntjes zal draaien <3 Op 7 januari vindt de nieuwjaarsreceptie van Omlandia plaats, voorafgegaan door een nieuwsjaarstoernooitje op ons kunstgrasveld. Hiervoor heb ik momenteel 11 aanmeldingen, waarvan drie spelers nog onzeker zijn. Ik zet de namen ter zijner tijd nog even op onze website.
Lieverds, tot spoedig. En denk erom: niet teveel partysnacks nuttigen tijdens Kerst!
OMLANDIA 4 - De HERACLIDEN 4: 2-1
'18. Ivo Slagter 1-0. '43. Jouke Kevelam 2-0. '89. De Heracliden 2-1.
Amusementswaarde: 5,4
Man of the match: Rick Groenewold
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Lycurgus 12 - omlandia 4: 3-6 (1-3)

ZATERDAG 10 DECEMBER
De eerste keer dat jullie almachtige leider zich enigszins zorgen maakte om de samenstelling van de selectie, was afgelopen zaterdag van kracht. In de loop van de week bleek dat de één na andere speler niet beschikbaar was en moest onze (op papier) 26-koppige selectie voor het eerst mogelijk naar versterkingen kijken. Zover kwam het echter niet. Helemaal volgens het VOEK-principe (Volledig Op Eigen Kracht) kwam er een 15-koppige selectie op papier te staan tegen laagvlieger Lycurgus 12. Jaap B. was niet helemaal fit, maar: 'Ik ben niet ziek genoeg om eenzaam thuis te blijven', deelde hij ons mede. Bovendien hoefden we niet op kunstgras te spelen, waardoor Ivo's kunstgrasvrees nooit een actueel item werd. Bovendien zag Bernard B. alsnog kans om een helftje aan te sluiten en de keuze was plotseling weer reuze. Die andere Bernard (W.), was eerder die week ook niet helemaal fit door een buikgriepje, maar hij hield de almachtige leider keurig op de hoogte van zijn gemoedstoestand. Dat startte op vrijdagmorgen met een WhatsAppje: 'Leider, ik ben op dit moment 22% fit'. Zeven WhatsAppjes met vermeldde gemoedstoestanden later, zat Bernard W. op de gewenste 110% procent, waardoor onze aanvoerder naar eigen zeggen klaar was voor een basisplaats.
Lycurgus 12 had een week eerder Stedum 3 verslagen en dus waren we op onze hoede, niet in de laatste plaats omdat de Lycurgianen ons drie weken eerder nog bestreden met een ietwat versterkte ploeg. Dat we destijds met 4-2 wonnen was te danken aan een staaltje wilskracht, maar zo met het herbstmeister-titel in zicht voetbal je toch liever op basis van zekerheden. Gelukkig waren er ook deze zaterdag weer zekerheidjes: Stefan en Albert zijn namelijk nog altijd geblesseerd, maar komen wel gewoon iedere week hondstrouw kijken. Hulde lieverds! Na een warming-up op een door nevel omgeven sportpark West-End in Vinkhuizen, trapten we rond 14.30 uur voor de eerste keer af. Dat deden we met Ivo S, Jaap B, en Johan de V. langs de kant. Laatstgenoemde was het vanzelfsprekend weer volkomen oneens met zijn wisselbeurt. 'Maar dan kan hij de energie die hij normaal in 90 minuten kwijt moet, nu in één helft proppen. Dus efficiënt gezien, hebben we dan meer aan hem', aldus de volkomen logisch klinkende lezing van jullie almachtige leider. Johan de V. zelf had het er een stuk moeilijker mee. Onder meer Erik van D. ondervond die frustratie na rust aan den lijve, maar daarover later meer.
De wedstrijd ging van start op een ietwat hobbelig veld en dat kwam ons veldspel niet ten goede. We gingen sowieso wat onrustig van start en Lycurgus had het betere van het spel. Verder dan een paar speldenprikjes kwamen ze echter niet, want Brandon liet zich niet verrassen van afstand. Wilden we in voorgaande duels nog weleens in de eerste minuut scoren, ditmaal liet de eerste doelrijpe kans van Omlandia lang op zich wachten. Met Reint O. en Bernard B. in de frontlinie hoopten we op twee goede aanspeelpunten, maar zij lieten het soms afweten. En als het middenveld dan niet goed aansluit, voetbal je een lastige wedstrijd. Pluspuntje was de vondst om Jouke K. als linksback op te stellen. Hij won vrijwel al zijn duels en dat zorgde voor een tevreden stemming bij de leiders. Toch merkte Erik van D. terecht op dat Jouke soms volledig uit positie liep. Dat is ook niet heel raar, want of je Jouke nou als linksback of als rechtermiddenvelder in de opstelling zet, uiteindelijk loopt hij toch wel weer ergens waar hij niet thuishoort. Zelf is hij hier ook van op de hoogte, maar een oplossing is er helaas nog niet bedacht. Wellicht helpt een rol afzetlint. Ook hier is het laatste woord nog niet over gesproken.
Waar Lycurgus in de beginfase de toon zette, kon Omlandia beroep doen op het voetbalfeitje dat een aanstaande kampioensploeg altijd nét dat beetje geluk heeft dat nodig is. En zo geschiedde. De eerste echte goede aanval leverde een corner op, die door Maurice S. op het hoofd van Marco D. werd gelegd, die op zijn beurt raak knikte met - jawel - zijn oor. Naar verluidt hoort Marco op dit moment nog steeds van alles suizen. Blijkbaar was dat doelpunt de opmaat voor een goede Omlandia-fase, want ineens begon het te lopen. Wouter de P. en jullie almachtige leider zorgden voor veel beweging op de flanken en dat stichtte het nodige gevaar. Twee minuten na de 0-1 was het dan ook al 0-2. Een goede indraaiende voorzet van Merijn vond Reint bij de tweede paal en via de keeper was het wederom raak. Lycurgus liet zich echter ook niet onbetuigd en deed na een corner gelijk weer wat terug. De bal werd richting de verre hoek gekopt, Brandon kon er niet meer bij, en op de doellijn werd het laatste tikje gegeven: 1-2. Gelukkig werd de marge nog voor rust op twee gebracht. Wouter zette een aanval zelf op, en na een één-tweetje met Merijn mocht hij uithalen. Het schot leek niet al te moeilijk voor de keeper, maar deze grabbelde toch mis en zo werd de ruststand op 1-3 gebracht.
Na een welverdiend kopje thee verlieten Bernard B. en Maurice S. (middagverplichtingen) het veld en werden zij vervangen door Ivo S. en Johan de V. Jaap bleef nog even langs de kant. Ook na rust opende de thuisploeg weer best aardig, maar ook nu leverde dat niets op. En ook nu waren wij aan de overzijde wel slagvaardig. In één minuut werd er twee keer gescoord. Eerst was het na een uur spelen Wouter die buiten het doelgebied mocht uithalen en wéér verkeek de keeper zich op zijn schot (1-4). Een minuut later mochten we een corner nemen, die via-via op wat vreemde manier tegen het hoofd van Marco aan werd gewerkt, waarna de bal in de korte hoek stuiterde. En zo stond het 1-5 en was er geen vuiltje aan de lucht. Johan de V. bekroonde zijn invalbeurt daarna met een onbesuisde wegwerkbal, zoals alleen Italianen dat kunnen. Doet een Chiellini of een Bonucci dat met een vuurpijl richting de tribune, Johan besloot het gezicht van Erik als mikpunt te gebruiken. Een voltreffer! Gelukkig kon Erik door, al moesten we een kwartier voor tijd wel de 2-5 uit weer een corner incasseren. Het was een fase waarin er meer fout dan goed ging, al scoorden ook wij nog. Jouke stuurde Ivo weg, die de doelman omspeelde en scoorde: 2-6. Het slotakkoord was echter voor Lycurgus, dat van elf meter mocht aanleggen omdat Bernard W. wel heel opzichtig een tegenstander omver duwde in het doelgebied. Brandon had de inzet bijna, maar toch verdween de bal tegen het net en werd het 3-6. Het bleek ook de eindstand.
Bij terugkomst in de kleedkamer zagen we tussen de uitslagen dat GEO 3 ook gewonnen had, hoe houden ze het toch vol? De Fivel 3 verloor van Omlandia 5 met 1-5 en moet haar titelaspiraties voorlopig in de ijskast zetten. 'MAAR WIJ KIJKEN ALLEEN MAAR NAAR ONZE EIGEN KRACHT', zei Albert met een bulderende stem, en zo is het. Omdat Ivo op - zoals het nu lijkt - zijn dienstplicht in de Afrikaanse Sahara moet vervullen, zou het niettemin toch wel heel mooi zijn als de kampioensvlag voor die tijd al gehesen mag worden. Meer dan onze eigen wedstrijden in winst omzetten kunnen we echter niet doen, dus wordt de goede moed gewoon weer verplaatst naar komende zaterdag. Dan treffen we om 12.30 De Heracliden 4. Een nieuwe wedstrijd met nieuwe kansen!
LYCURGUS 12 - OMLANDIA 4: 3-6
'25. Marco Drijfhout 0-1. '27. Reint Oosting 0-2. '28. Lycurgus 1-2. '44. Wouter de Plaa 1-3. '59. Wouter de Plaa 1-4. '60. Marco Drijfhout 1-5. '76. Lycurgus 2-5. '81. Ivo Slagter 2-6. '85. Lycurgus/pen. 3-6.
Amusementswaarde: 7,5
Man of the match: Wouter de Plaa
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Omlandia 4 - Winsum 7: 4-2 (2-1)

ZATERDAG 3 DECEMBER
Met de winterstop in aantocht kan inmiddels wel de conclusie getrokken worden dat wij ons winterkampioen mogen noemen. Met zes verliespunten los op de naaste concurrent (ongelooflijk, maar waar: GEO 3) kan er tot aan de definitieve winterbreak weinig meer misgaan, zo lijkt het. Er staan nog twee wedstrijden op het programma: Lycurgus 12 (uit, zaterdag 10-12) en De Heracliden 4 (thuis, zaterdag 17-12). In beide gevallen wedstrijden waarin we rekening zullen moeten houden met het feit dat de koploper van de 6e Klasse M de te kloppen ploeg is. En zo benaderen tegenstanders ons ook. Dat doen deze ploegen door zich te versterken met andere spelers. Het is iets waar wij niet om vragen, maar zeker iets wat wel vaker gebeurt in de kelder van het amateurvoetbal. We ondervonden het tegen Lycurgus 12 al aan den lijve, maar wisten door hard te werken een goed resultaat te halen. Ik sluit ook niet uit dat het tegen De Heracliden ook gaat gebeuren. De boodschap van jullie almachtige leider luidt dan ook andermaal om geen enkel duel met geen enkele tegenstander te licht op te vatten. Ten eerste past dat niet bij ons en ten tweede is het natuurlijk een uitdaging om de zegereeks zo lang mogelijk vol te houden. Amen!
Afgelopen zaterdag was Winsum 7 te gast in Ten Boer. Ook ditmaal hadden de almachtige leiders weer een rijke selectie tot hun beschikking, al kwam daar op het laatste moment toch nog verandering in. Wouter de P. moest verstek laten gaan met buikgriep en daarnaast was het nog even afwachten hoe onze uitleenkrachten Marco D. (Omlandia 2) en Jouke K. (Omlandia 3) uit de strijd kwamen bij hun duels. Dat ging allemaal zonder kleerscheuren, waardoor we uiteindelijk met een selectie van 15 man konden sparren met de Winsumers. Als het aan Stefan D. en Albert S. lag maakten zij hier ook deel van uit, maar zij moeten al een tijdje lijdzaam toekijken hoe hun ploeggenoten het er vanaf brengen. Hun enthousiasme en meeleven is echter aanstekelijk. Albert heeft zich in de voorbije weken ontpopt tot een ware spion en weet bij wijze van spreken nog nét niet of de rechtsbuiten van De Fivel 3 voor de wedstrijd eerst zijn linker- dan wel zijn rechterscheenbeschermer omdoet. Stefan blinkt vooral uit door uit te leggen wat hij in bepaalde spelsituaties die misgaan, zelf had gedaan. Opvallend is dat hij dit zelf in de beginfase van het seizoen nog totaal niet heeft laten zien. Afijn, we zijn blij met jullie aanwezigheid heren. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Onder de vakkundige leiding van arbiter Hark Mummel (waarvoor dank!) werd er om 14.37 uur afgetrapt op Veld 3. De winterkou sneed weer langs de oren, maar Winsum had hier blijkbaar meer last van dan wij. Het was net als tegen DIO Groningen al heel vroeg raak. Reint O. zag net buiten het doelgebied een gaatje en schoot, maar de doelman keerde zijn inzet. Het leer kwam echter precies voor de voetbal van onze topscorer Ivo S, die zijn twaalfde doelpunt van het seizoen mocht noteren. Winsum was nauwelijks van de schrik bekomen, of de tweede goal lag ook al in het mandje. Een mooie steekbal van Maurice S. zette Reint O. vrij voor het doel, maar hij was niet zelfzuchtig en legde keurig af op de meegelopen Erik van D, die alleen maar hoefde in te tikken: 2-0. Een snelle voorsprong én ongekende weelde, want met de snelle voorwaartsen van Winsum konden we ons een eventuele misstap veroorloven. In de loop van de eerste helft werd het er echter niet beter op. We waren dichtbij de 3-0, maar de Winsum-keeper redde prachtig op een geplaatste kopbal van Marco D. De achterste linie had het op haar beurt ook lastig met de beweeglijke Winsum-aanvallers, maar Bernard W, Jan B, Rick G, en Marcel P. stonden ondanks de vele 'Oh-kut'-momentjes van laatstgenoemde verdediger redelijk solide. Wel was het sneu dat Jan B. zich na een half uur noodgedwongen moest laten vervangen door Marcel F, nadat hij verkeerd op z'n schouder was terechtgekomen. Prompt maakte Winsum op slag van rust gebruik van de wanorde in de Omlandia-defensie en was het weer spannend: 2-1.
In de rust mochten ook de andere wisselspelers van stal. De almachtige leider kwam in het veld voor Reint O, en Jouke K. verving Bernard W, die zich alvast mentaal wilde voorbereiden op het Sinterklaasfeest die 's avonds op het programma stond. Onze flamboyante grensrechter (Bernard B.) bleef nog even aanmodderen in de functie die hij ook voor rust vervulde. Na een warm bakje thee gingen we de tweede helft bedroevend van start. Of eigenlijk moeten we daarbij onze doelman aankijken. Het eerste serieuze schot op doel na rust (van Winsum) werd namelijk al naastgekeken door onze doelman Brandon van der V, maar hij keek zo frontaal tegen de laaghangende zon in, dat hij zich volledig op de uithaal verkeek. Deze plofte dan ook keurig in het netje en daarmee was de stand weer gelijk. Winsum leek moed te putten uit de tussenstand, wat blijkbaar ook meteen moest betekenen dat je directe tegenstander je gaat vertellen dat we zenuwachtig worden. Ik moest er smakelijk om lachen. Gelukkig was het vijf minuten later alweer 3-2, toen Ivo S. alert reageerde toen een voorzet stil bleef liggen tussen hem en de doelman. De fase die volgde was meer spannend dan goed. Omlandia had het meeste overwicht, maar verzuimde afstand te nemen. Winsum daarentegen kwam er helemaal niet meer aan te pas, mede omdat we de snelle Winsum-aanvallers telkens een stapje voor waren.
Het duurde tot ongeveer een kwartier voor tijd voordat de marge weer op twee kon worden gezet. Eerst redde de Winsum-keeper nog erg stijlvol op een inzet van Merijn S, maar daarna was het wel raak. Merijn S. wist met een mooie rush op rechts zijn tegenstander het bos in te sturen en vond vlak voor het doel Marcel F, die alleen maar hoefde in te tikken: 4-2. Vlak daarna was het weer Marco D. die met een kopbal kon scoren, maar uit een hoekschop van Maurice S. knikte hij snoeihard over. In de slotfase werd Marco D. nog gewisseld voor Bernard B, die daardoor nog zijn winstpremie kon meepakken. Erg handig, zo bleek later op de avond, want het CJIB had onze sponsor weer eens weten te vinden met een betalingsverzoek. Terwijl de schemering al zijn intrede had gedaan, werd er voor het einde van de wedstrijd gefloten en kon Omlandia 4 de negende opeenvolgende overwinning begroeten. Deze werd na afloop gevierd met een kratje bier van Rick G (zelfs al vóór de wedstrijd betaald) en een schaal bitterballen. En dat smaakt toch altijd het lekkerste na een zege. Een bekende oud-trainer zei altijd: 'jongens, het is dan wel sinterklaasweekend, we geven vandaag echter geen cadeautjes weg op het voetbalveld'. Oké, we hebben dan één cadeautje weggegeven (Brandon, we zijn niet boos. Wel teleurgesteld ;-) ), het mocht niet deren in de eindstand. Op naar Lycurgus!
OMLANDIA 4 - WINSUM 7: 4-2
'1. Ivo Slagter 1-0. '9. Erik van Dijken 2-0. '36. Winsum 2-1. '46. Winsum 2-2. '51. Ivo Slagter 3-2. '75. Marcel Faber 4-2.
Amusementswaarde: 7,8
Man of the match: Erik van Dijken
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Omlandia 4 - lycurgus 12: 4-2 (0-1)

ZATERDAG 19 NOVEMBER
De sneltrein die Omlandia 4 heet, denderde de voorbije weken onverdroten door naar de gewenste eindbestemming: het hoofdstation dat 'KAMPIOENSCHAP' heet. Bij ons geen herfstbladeren op het spoor die voor vertraging zorgen, al ging het tegen DIO wel wat moeizaam. Zo'n duel wakkert de scherpte echter wel aan, want het is goed om te beseffen dat het niet allemaal vanzelf gaat dit seizoen, ook al zijn we de fiere koploper. De opdracht tegen hekkensluiter Lycurgus 12 was dan ook duidelijk. Geen rare dingen doen, er niet te makkelijk over denken en gewoon lekker voetballen. Dan moest het kwaliteitsverschil uiteindelijk vanzelf komen bovendrijven, zo was de gedachtegang van jullie almachtige leider.
In de loop van de week werd al bekend dat de selectie niet zo ruim was als wat we de voorgaande weken gewend waren. Da's het leed van een inhaalweekend, waarin er ook weleens wat anders gepland wordt. Uiteindelijk ontbraken Stefan, Jaap, Arjan, Ivo, Albert, Poel en Wouter. Daardoor moesten we het met 15 man doen. Een zieke Jan Bijman zorgde dat het spelersaantal op vrijdagavond zelfs nog slonk naar 14, maar omdat de van een getrokken verstandskies herstellende Reint zichzelf een cup-a-ibuprofensoup had getrakteerd en zijn liefde voor voetbal het toch won van het gezonde verstand, gingen we toch nog de wei in met 15 man. De hekkensluiter van onze competitie, Lycurgus 12, reisde voor de tweede keer in een week af naar Ten Boer. Werd er vorige week nog een smadelijke 5-0 nederlaag geleden tegen de oudgedienden van Omlandia 5, ditmaal mochten wij de degens met hen kruisen. Maar wat óók het leed van een inhaalweekend kan betekenen, is dat sommige teams zich dan nog weleens willen versterken met spelers van teams die vrij zijn. Lycurgus 12 zag haar kans schoon en maakte van die gelegenheid gebruik. De gemiddelde leeftijd in de ploeg daalde daardoor enigszins naar beneden en wij moesten op onze hoede zijn. De Stadjers waren niet naar Ten Boer afgereisd voor nog een draai om de oren.
Voor het eerst sinds de thuiswedstrijd tegen Omlandia 5 traden we weer eens aan op het hoofdveld. Daar werkten we een zeer gedisciplineerde warming-up af, waarin zelfs een positiespel werd gedaan. De voortekenen waren goed, nu het resultaat nog. Na een minuut stilte voor de overleden Truus Blokker (keurig jongens!) werd de bal voor de eerste maal deze middag beroerd. De Lycurgianen pakten het van meet af aan goed aan. Het balletje werd rustig rondgespeeld en Omlandia leek nog ietwat zoekende naar het juiste moment om toe te slaan. Maar ook dat viel niet mee, want de linies van de bezoekers sloten beter aan dan die van ons. Daardoor was het ook Lycurgus dat de eerste twee kansjes van de wedstrijd mocht noteren, maar tweemaal redde Brandon voorbeeldig. Vlak daarna werden wij ook voor de eerste keer gevaarlijk na een goede voorzet van Jouke, maar er stond niemand goed opgesteld om de openingstreffer voor z'n rekening te nemen. Feit was echter wel dat de conclusie al getrokken kon worden dat dit geen eenvoudige middag ging worden.
Lycurgus had al snel in de gaten hoe we gepijnigd konden worden. Dat probeerden we te voorkomen door Bernard B. met Johan te switchen en Merijn naar rechtshalf te halen. Bernard B. ging daardoor met Marco in de aanval spelen. Toch kregen we al gauw een tegenslag te verwerken. Eén van de Lycurgianen schoffelde Erik omver en hij moest zich met een pijnlijke kuitblessure laten vervangen door Roelof. Ook hij kon echter niet voorkomen dat we op 0-1 achterstand kwamen. Een voorzet vanaf links werd goed aangenomen door één van de Lycurgus-voorwaartsen. Die ramde, door de benen van Johan heen, de 0-1 in de lange hoek. Brandon, die tot op dat moment al veel ballen had tegengehouden, was volstrekt kansloos. Het liep niet bij Omlandia en Lycurgus mocht een verdiende voorsprong noteren. Zelf kwamen we voor rust nog tot één goede kans. Na een lange rush van Merijn op links, werd de bal bij Bernard B. bezorgd, die alles goed deed. Zijn puntertje verdween echter helaas net langs de verkeerde kant van de paal. Daardoor gingen we voor de tweede keer dit seizoen rusten met een 0-1 achterstand.
In de rust was er weer een tegenslag. Rick had teveel last van zijn rug om door te voetballen, zijn plek werd overgenomen door Anne. De moegestreden Bernard B. werd voorin afgelost door Jesper. In de kleedkamer werd besproken hoe we de compacte defensie van Lycurgus het beste konden ontrafelen. Maurice merkte terecht op dat hij de bal te weinig kwijt kon in de aanval, dus zouden we meer ons best doen om het veld groot te houden. Ondertussen was het lachon, gieron en brullon op de groepsapp van Omlandia 5. 'Staan jullie achter tegen Lycurgus 12?!' Uit medelijden bood Kor R. zich aan om onze mentaal en fysiek verzwakte selectie te versterken. Maar dit leek ons niet nodig, er moest immers nog een helft gespeeld worden. En het moet gezegd, na rust gingen we goed van start. Marco en Jesper voetbalden goed om elkaar heen en op links en rechts zorgden Merijn en Jouke voor de aanvoer van de zijkanten. Ook centraal kon er steeds meer naar voren worden ingeschoven en met de wind in de rug, zouden we vast wel een paar keer in een goede schietpositie komen, zo was de lezing. Maar tien minuten na rust kregen we eerst wéér een fysieke tegenslag. Jesper eiste een vrije trap op, schoot in de grond, en hervatte het spel vervolgens hinkelend. Nadat hij zich op die manier twee minuten lang had voortbewogen op het veld, was een wisselbeurt het beste. Reint verving hem. En hij stond amper een minuut in het veld, of het werd 1-1. Na een goed één-tweetje door de as, kwam Marco in een schietpositie en net buiten het doelgebied schoot hij hard en laag raak. Een welkome opsteker!
Ook na de 1-1 bleef Lycurgus tamelijk rustig. De ploeg bleef proberen te voetballen en prompt viel uit de eerste de beste aanval na rust de wat onverwachte 1-2. Een voorzet vanaf rechts was te scherp voor Brandon, die de bal min of meer op het hoofd van een Lycurgus-aanvaller verlengde. Die zag op zijn beurt tot zijn stomme verbazing dat de bal langzaam het doel in rolde. Anne was te laat om de bal nog van de lijn te halen. Met nog een klein half uur op de klok wachtte ons een hels karwei, maar ook Lycurgus gaf achterin meer ruimte weg. Daardoor kregen we de mogelijkheid om de wedstrijd in tien minuten volledig om te draaien, met Marco in de hoofdrol. Eerst werd hij op links weggestuurd en gaf hij de bal precies op maat mee aan Merijn, die eerder bij de bal was dan de tegenstander en oog-in-oog met de doelman koelbloedig afrondde: 2-2. Vlak daarna was het weer Marco, die na een goede ingooi van Reint slim bij zijn tegenstander wegdraaide en voorgaf op Jouke. Het slangenmens moest ook even bij zijn tegenstander wegdraaien, maar schoot daarna beheerst de 3-2 binnen. En het slotakkoord was voor Reint, die na een prachtige pass van Maurice met een bekeken boogbal de 4-2 aantekende.
De zege kwam niet meer in gevaar in de slotfase van de wedstrijd, die nu toch wel beslist leek. Omlandia speelde het duel rustig uit en kon na het laatste fluitsignaal van Johan B. toch wel enigszins opgelucht ademhalen. Toch via deze weg nog even een compliment jongens, want we hebben er na rust keihard voor geknokt om de wedstrijd nog te kantelen. Ook na de 1-2 achterstand. Onze seizoenkaarthouders zullen tevreden zijn! Maar nu we het toch over lastige karweitjes hebben: zaterdag wacht ons een uitwedstrijd in Zeerijp tegen De Fivel 3. Ook deze ploeg is in de winning mood en heeft na 9 wedstrijden (wij hebben er 8 gespeeld) met slechts 9 tegengoals zelfs de minst gepasseerde defensie van alle ploegen uit de competitie. Kortom, er wacht ons een interessante wedstrijd! Matadoren van me, slijp de messen, bal uw vuisten!
OMLANDIA 4 - SV LYCURGUS 12: 4-2
'27. Lycurgus 0-1. '56. Marco Drijfhout 1-1. '62. Lycurgus 1-2. '70. Merijn Slagter 2-2. '75. Jouke Kevelam 3-2. '79. Reint Oosting 4-2.
Amusementswaarde: 7,5
Man of the Match: Marco Drijfhout
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Omlandia 4 - dio groningen 3: 4-1 (3-0)

CAR-RAVAL IN 'T NOORDEN!
ZATERDAG 12 NOVEMBER
Van een heerlijk nazomerzonnetje naar winterse toestanden. Als u de foto hiernaast vergelijkt met die bij het wedstrijdverslag van De Pelikanen-uit, was vooral het verschil in gevoelstemperatuur vrij hoog. Al in aanloop naar het duel met DIO Groningen 3, waren er toch wat spelers die zich wat zorgen maakten om het klappertand-klimaat. 'Maar gelukkig is jullie spel doorgaans heel hartverwarmend', vertrouwde een wat oudere Omlandiaan mij vlak voor de wedstrijd toe. Dat klonk dan wel weer best logisch en waar zouden we ons dan ook zorgen over hoeven maken? De selectie was aan de ruime kant en dus werden er deze middag vrijwillige snipperdagen opgenomen door Roelof L. en Jaap B. Laatstgenoemde nam echter nog wel de moeite om de kou te trotseren en ons moreel te ondersteunen. Hulde! Er was wel een plekje in de selectie vrijgekomen voor Harm B, die jullie almachtige teamleider voor de wedstrijd al een appje had gestuurd dat hij best graag met een ander team wilde meedoen. Toen hij er echter net op tijd achterkwam dat wij niet uit, maar thuis hoefden te spelen, kwam hij daar gauw op terug. Harm voelt zich gewoon thuis op vertrouwde bodem, laten we het daar bij houden.
Zoals ik al zei was het buiten best koud. De kans dat Bernard W. een dag eerder aan Jolanda had gevraagd of ze jus over zijn gehaktballetjes wilde schenken, was dan ook aanzienlijk. Koud weer nodigt bovendien niet uit om weer voetbalritme op te doen, en dus meldde het blessureduo (Albert S. en Stefan D.) zich veilig langs de lijn, in plaats van tussen de lijnen in een te kort blauw broekje. Heel verstandig heren! Zij werden langs de lijn vergezeld door Jan B, die ook vrijaf had gekregen omdat Omlandia 5 mensen tekort kwam. Als vanouds trakteerde hij iedereen op voetbalwijsheden uit 1963. Maar goed, toen moest er dus nog gevoetbald worden. DIO Groningen was de tegenstander en deze ploeg stond aan de onderkant van de ranglijst geposteerd. Niet dat dit nou heel veel uitmaakte, maar als naderend herbstmeister en voornaamste kampioenskandidaat neem je iedere tegenstander serieus. En dus gingen we daverend van start onder leiding van de jarige arbiter Fred U. Na amper een minuut spelen schoot Ivo op de binnenkant van de paal en weer twee minuten later zette Maurice ons op 1-0 via een doelpunt die binnenkant paal binnenviel, nadat de keeper van DIO er eigenlijk op gerekend had dat de bal naast ging. Kortom, het zag er kolderiek uit, maar we stonden wel met 1-0 voor.
Terwijl de eerste helft gestaag vorderde, nam het spelpeil af. We hielden het veld niet breed genoeg en speelden daarbij de tegenstander in de kaart. Bovendien was het tempo dat we hanteerden veel te laag, wat ook langs de lijn terecht werd opgemerkt. Vooral Stefan D. had daarin veel noten op zijn zang. De beste stuurlui staan aan wal hé, Stefan? ;-) Gelukkig hield zijn broer Arjan de Drijfhout-eer binnen de krijtlijnen hoog, omdat ook Marco deze zaterdag absent was. Met gedegen rushes langs de zijlijn bestreken hij en Faber de linkerflank. Na een paar losse flodders waarbij de keepers aan beide kanten niet heel erg getest werden, viel na dik 20 minuten toch uit het niets de 2-0. Faber sneed na een goed één-tweetje het doelgebied van DIO binnen, gaf voor op Reint, en de 2-0 was een feit. We speelden dus ruk, maar stonden toch met 2-0 voor. 'Dat kan minder', zei Albert. En zo was het. De rest van de eerste helft stond in het teken van de Balkemaatjes. Eerst meldde Bernard B. zich na een half uur achter de bal toen we een penalty kregen toegewezen. Ik citeer de hoofdrolspeler: 'Ik zocht een hoek, maar de keeper maakte een schijnbeweging en ja, toen ging het mis'. Bernard, vriend, in de Kelderklasse wacht je niet op wat een keeper doet. Dan ram je die knikker gewoon snoeihard in een voorkeurshoek. Afijn, het ging dus mis. Naar verluidt sneuvelde er slechts één raam op de Ticheldobben. Gelukkig gaf z'n broertje Harm vlak voor rust wel het goede voorbeeld door de 3-0 aan te tekenen. Zo voetbalden we hemeltergend slecht, maar mochten we wel met 3-0 aan de thee. Ook dat had minder gekund.
De thee vormde voor beide ploegen een welkom opwarmertje in de rust. Met vijf verse wissels werd er getracht toch nog een beetje schwung aan de wedstrijd te geven. Nou mensen, ik kan u vertellen: die opzet mislukte. In waarschijnlijk de beroerdste helft van het seizoen ging er meer slecht dan goed. Niet dat DIO wel goed was, maar toch. Voorin ploeterden Merijn en Jesper wat aan en op het middenveld kwamen de meeste passes simpelweg niet aan. Het hielp ook al niet mee dat DIO een speler in de gelederen had, die waarschijnlijk al sinds de pubertijd niet meer de liefde heeft bedreven. Zulke opgewonden standjes op leeftijd kom je zelden meer tegen op de noordelijke amateurvoetbalvelden, dus hadden wij daar meer aandacht voor dan alles wat met voetbal te maken had. Achtereenvolgens had hij het aan de stok met Rick, Merijn, Harm en Bernard W. In het laatste geval besloot de speler in kwestie (zie voor zijn achternaam de kop boven dit verslag) bij de - overigens schitterende - aansluitingstreffer provocerend te gaan juichen voor Bernard's neus. 'Man, man, man, hier word ik niet vrolijk van', zou Rob Geus van de Smaakpolitie gezegd hebben. De tweede helft viel verder schriftelijk af te doen. Wel maakte Ivo nog 4-1 in de slotminuut. Het zegt genoeg dat we een bar slechte wedstrijd nog met zulke redelijke cijfers wisten af te sluiten.
Het was een duel om snel te vergeten. Behoudens een terugblik via dit wedstrijdverslag zullen we er dan ook niet al te veel bij stilstaan. Als we DIO ergens in mei wederom treffen, mogen we ons waarschijnlijk al kampioen noemen en kunnen we wat vrijer voetballen. Hopelijk kunnen we dan wél laten zien dat we best een leuk balletje kunnen trappen. Gelukkig smaakte het bier (bedankt Jaap!) na afloop weer goed, en ging Reint zelfs nog met een schaaltje bitterballen de kleedkamer rond. Ik bedoel maar te zeggen jongens, het kan altijd nóg slechter! Zaterdag wacht ons weer een nieuwe beproeving, wanneer hekkensluiter Lycurgus 12 zich in Ten Boer meldt. Hopelijk houdt Brandon dan eindelijk eens de nul.
OMLANDIA 4 - DIO GRONINGEN 3: 4-1
'3. Maurice Slager 1-0. '23. Reint Oosting 2-0. '38. Harm Balkema 3-0. '72. DIO Groningen 3-1. '90. Ivo Slagter 4-1.
Amusementswaarde: 3,5
Man of the Match: Anne van der Wijk (foutloos tegen z'n oude club)
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
De pelikanen 5 - omlandia 4: 1-4 (1-0)

ZATERDAG 29 OKTOBER
Na een week waarin we zeven dagen lang trots naar de ranglijst keken, stond er deze zaterdag een volgende beproeving op het programma. De Pelikanen was gastheer voor ons sterrenensemble en dat was de voorgaande jaren steeds slecht bevallen. 'Vorig seizoen waren we twee keer beter dan zij, maar uiteindelijk verloren we wel twee keer', mijmerde Ivo al voor de wedstrijd. Gelukkig is iedere wedstrijd weer anders en dus waren er ook deze speeldag weer negentig volle minuten om tot winst te komen. Dat werd overigens gedaan met een selectie waarin er nogal wat afwezigen waren. Er ontbraken vandaag liefst 9(!) spelers, al was zelfs dat gemis met deze ruime spelersgroep nog goed op te vangen. Dat was inclusief Jaap, die op het laatste moment toch nog kon en wilde aansluiten. Voor de creativiteit in de middenlinie geen vervelende keuze, zo was de conclusie.
Nadat de in een herfstsferen gehulde Rijksweg richting Appingedam was getrotseerd, ploften jullie almachtige leiders neer in de bestuurskamer van de Peli's voor een bakje koffie, terwijl de voetballende discipelen zich in de blauw-witte clubkleuren hulden. Nadat alle formaliteiten waren afgerond, togen ook de leiders naar de kleedkamer. Die was inmiddels bezet door de dames van HS'88 uit Hoogezand, maar na een vredelievende blik van één der teamleiders (welke, dat blijft in het ongewisse) mochten alle benodigde materialen toch nog worden meegenomen naar het veld. Zo kon er toch nog een scherpe warming-up worden afgewerkt. We gingen uiteindelijk van start in een 4-4-2 opstelling. Jaap, Merijn, Bernard B. (tevens grensrechter), Poel en Reint begonnen als wissel. Zij kregen in de dug-out mentale ondersteuning van Herman en Yvonne, die Jesper achterna waren gereisd naar Appingedam. U snapt het al, ook dat was voor de mentale ondersteuning. Jaap maakte dankbaar van dat moment gebruik door Yvonne mede te delen dat de broodjes kroket in de Omlandia-kantine dit seizoen van een uitmuntende kwaliteit zijn. Die informatie neem je toch nog maar even mee, zo vlak voor de aftrap.
Met Ivo en Erik op het middenveld werd er gekozen voor een nieuw centraal duo. Zij werden op de zijkanten bijgestaan door Jouke en Johan. Achterin stonden Rick en Jan centraal, geflankeerd door Bernard W. en Faber. Voorin moesten Jesper en Stefan voor de doelpunten zorgen. En laat dat laatste ons nou niet bepaald goed afgaan voor rust. We voetbalden behoorlijk onrustig, al bereikten we het doelgebied van de thuisploeg wel meerdere malen, mede door de lage handelingssnelheid van de Peli's. Al onze doelpogingen waren echter ronduit waardeloos. Hun doelman werd nauwelijks écht in de problemen gebracht en groeide daardoor in de wedstrijd, zo leek het. Schoten van Jouke en Erik waren nog het dichtst bij een doelpunt van onze kant, maar deze pogingen misten precisie en kracht. Aan de overzijde bleek De Pelikanen een stuk gevaarlijker. Eerst werd de paal geraakt, al had die aanval eigenlijk nooit mogen plaatsvinden vanwege een wel heel opzichtige handsbal. Na een half uur kwam de thuisploeg alsnog op 1-0. Brandon aarzelde iets te lang met het nemen van een korte doeltrap op Jan, deed dit alsnog, maar toen was het al te laat. Jan draaide de verkeerde kant op, de bal werd hem afhandig gemaakt en het leer werd hard in de hoek geprikt. Tot overmaat van ramp viel vlak daarna Stefan uit met een liesblessure. Reint verving hem, al was het niet veel later rust. Conclusie: we stonden voor het eerst dit seizoen op achterstand en dat was gezien ons vertoonde spel niet eens onverdiend te noemen.
Gelukkig had jullie almachtige teamleider er goed het oog op. Langs de kant werd er gedurende de eerste helft druk gebrainstormd hoe we het tij na rust konden keren. Daarbij werd besloten om het systeem om te gooien van 4-4-2 naar 4-3-3. Meest bijzondere wijziging was dat Bernard B. linksback werd. 'De laatste keer dat ik daar stond ging het hé-le-maal fout. Maar ik offer me graag op voor het teambelang', zo vertelde hij dapper. Faber verving Rick centraal achterin en ging iets meer naar voren spelen, terwijl Poel de andere Bernard (W.) op rechtsback verving. Jaap werd de nieuwe centrale middenvelder in plaats van Erik, waardoor Ivo naar linksvoor ging. Reint bleef spits en Merijn ging naar rechtsvoor in plaats van Jesper. Met de gedachte om meteen na rust vol overgave de aanval te zoeken, wilden we de tweede helft ingaan. Dat plan kreeg bijval van Jan Boer Bijman, die er zowaar een Cruijffiaanse uitspraak uitgooide: 'Jongens, een aanval duurt gemiddeld 25 seconden, dus als we op volledig tempo spelen, kunnen we net iets meer dan vijftig keer voor hun doel verschijnen.' Zelfs rekenwonder Aad de Mos had het niet beter uit kunnen leggen.
Voor een leider is het altijd mooi als de aangepaste tactiek meteen resultaat oplevert. Met beide leiders op de flanken en een dynamische Jaap in de as, werd het veld een stuk groter gemaakt. Na 50 minuten leverde dat direct succes op. Op rechts werd Ivo weggestuurd, die veel sneller was dan zijn opponent en het doelgebied insneed. Daar gaf hij voor op Reint, die de bal van dichtbij intikte: 1-1. Bij De Pelikanen zagen ze de bui al hangen. 'Jongens, let op! Ze zijn van systeem veranderd. We moeten anders gaan staan!' De paniek bij de Damsters was als koren op de molen voor Omlandia. Dat werd na 53 minuten nóg erger toen - dit mag ik toch wel zeggen jongens? - het hoogtepunt van het duel plaatsvond. Vlak naast de middencirkel zag jullie almachtige teamleider de doelman van De Pelikanen net iets te ver uit zijn doel staan, en na een fraaie doelpoging van ruim 40 meter verdween de bal in de kruising. Een goal die zelfs applaus van de scheidsrechter opleverde. Maar nog belangrijker: Omlandia stond op 2-1. Hiermee was de koek bovendien niet op, want na ruim een uur spelen was het tijd voor nog een pareltje. Ditmaal werd Ivo netjes in de diepte gestuurd en een fenomenale lob verschalkte hij de uit zijn doel gekomen goalie van de Peli's: 3-1. Opvallend was dat de laatste twee goals vielen terwijl wij in ondertal speelden omdat Jaap met een gele kaart naar de zijkant was gestuurd voor tien minuten. Toen hij er weer bij was had Omlandia de touwtjes weer volledig in handen, al werd het tempo wel iets teruggenomen. Daardoor kwam ook de thuisploeg weer aan voetballen toe, al leverde het geen echte kansen op.
Terwijl het duel richting het laatste kwartier ging, mochten we er nog een vierde doelpunt bijprikken. Deze kwam op naam van Ivo, die een onzekere pass van de Peli-doelman onderschepte en in het lege doel schoot (1-4). Vervelend was wel dat hierna Reint ook noodgedwongen na de kant moest met een blessure. Ivo ging zelf ook naar de kant, waardoor Bernard W. en Jesper zich ook nog mochten melden in de aanval. Het laatste kwartier ging echter vrij geruisloos voorbij. Daardoor mochten we na het laatste fluitsignaal voor de zesde opeenvolgende wedstrijd (7 inclusief oefenduel) een zege bijschrijven. Het werd gevierd met een rondje bier (uit plastic bekers, geen zorgen KNVB) van Ivo. Jaap bood al aan de volgende keer zorg te dragen voor de bierconsumpties. Hij kon eigenlijk ook geen kant meer op na al zijn derde veldverwijzing van dit seizoen. Na afloop werd de zege weer goed gevierd in de kantine, met een aantal goed smakende partysnacks die vooral bij Bernard B. gretig aftrek vonden. Maar hij had zich dan ook extra uitgesloofd als linksback na rust. Komende zaterdag wacht ons weer eens een thuisduel, ditmaal tegen De Heracliden 5. De titel 'herbstmeister' komt met rasse schreden dichterbij!
DE PELIKANEN 5 - OMLANDIA 4: 1-4
'28. De Pelikanen 1-0. '50. Reint Oosting 1-1. '53. Merijn Slagter 1-2. '64. Ivo Slagter 1-3. '74. Ivo Slagter 1-4.
Amusementswaarde: 7,4
Man of the Match: Marcel Faber
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
GEO 3 - omlandia 4: 1-12 (0-4)

ZATERDAG 22 OKTOBER 2016
Het was al een week akelig stil in huize Van der Wijk. Anne moest tegen zijn oude club spelen en dat lag toch wel een beetje gevoelig. Allerlei scenario's dwaalden door zijn hoofd. 'Wat moet ik doen als ik scoor? Een radslag voor de kantine, slechts een gebalde vuist of kniel ik in de middencirkel en maak ik met m'n vingers een hartje in de richting van Ten Boer?' Het werd uiteindelijk geen van drieën, maar het blijkt dat de focus volop aanwezig was. En niet alleen bij Anne, maar zelfs bij onze aanvoerder, die genoot van de Spaanse zon. 'Merijn, als mijn vliegtuig zo laat landt, het meezit bij de bagageband en wij met een x-aantal kilometers per uur over de A6 en A7 terug naar Groningen knallen, kan ik misschien nog een paar minuten invallen'. Het aanbod van Bernard W. was nobel, maar we zaten ruim in de spelers, dus hoefde onze aanvoerder zijn leven niet te wagen om met gevaar voor eigen leven rare capriolen op de snelweg uit te halen om nog op een acceptabel tijdstip in Garmerwolde te arriveren.
We zaten dus weer eens ruim in de spelers. Ditmaal hadden we 19 smaakmakers tot onze beschikking. Een belletje naar de tegenstander van dienst - GEO - leerde dat ze toch wel het liefst hadden dat we ons een beetje aan de officiële regels hielden. Bernard B. voelde wat fysieke ongemakken opspelen en cijferde zich bij voorbaat al weg in een dienstbare rol als grensrechter. Jaap en Jouke kwamen het team tegemoet en offerden zich vrijdag via de groepsapp vrijwillig op om verstek te laten gaan, zodat we keurig met 16 spelers acte de présance konden geven. En dus togen we uiteindelijk met 16 voetballers naar Garmerwolde, keurig volgens het boekje. Toch was dat mét Jaap, omdat Arjan niet meer onder een onderonsje met zijn zoon uit kon. Dan blijkt eens te meer dat een grote selectie ook veel voordelen heeft. En ook Jouke, die zich fysiek en mentaal had voorbereid op een oppas- en klusmiddag, mocht nog aan de bak. Jan Plijter zocht na een late afmelding nog versterking voor Omlandia 3 en ondergetekende dacht meteen aan het slangenmens van Omlandia. En zo kon uiteindelijk toch nog iedereen de wei in. Ja schatjes, voetbal verbroedert.
Dan de wedstrijd. De voortekenen waren simpel doch duidelijk. Wij stonden eerste, GEO 3 tweede. Er was dus zowaar sprake van een topper! De andere almachtige leider liet dat dan ook bij iedereen geheel duidelijk blijken, door geheel volgens Defensie-begrippen te laten weten dat niemand deze middag ontzag en genade voor de tegenstander moest tonen. Bovendien wees onze geroutineerde agrariër ons er terecht op dat scherpte vanaf seconde één gewenst was, niet in de laatste plaats omdat onze warming-up ietwat nonchalant oogde. Vooral het afwerken van Reint boezemde hierbij ontzag in. Een poging tot een schot op doel belandde hoog in een oude eikenboom, waar enkele kraaien wreed werden gestoord tijdens hun middagdutje. Afijn, het was tijd om los te gaan. Toch was er na het eerste fluitsignaal van de jonge scheidsrechter wel degelijk ontzag voor de tegenstander, maar dat was meer vanwege het feit dat sommige spelers bij GEO drie keer (!) zo oud waren als sommigen van ons. Het is niet de eerste en laatste keer dat dit ons dit seizoen zal overkomen. Zaak is vanzelfsprekend wel om daar op een respectvolle manier mee om te gaan. En het moet gezegd, dat lukte voorbeeldig.
Net als in voorgaande duels bleek ook deze keer dat wij het spel mochten dicteren. Anne voelde zich uiterst in z'n element op linksback tegen zijn oude cluppie, al was de kans op een doelpunt van zijn voet dan wel hoofd niet bijster groot. Poel nam de geïmproviseerde aanvoerdersband ter harte op de andere backpositie en met een gedecideerde opstelling trokken we ten strijde. Na wat speldenprikjes, losse flodders van Marco en Merijn, moest er een kwartier gewacht worden op de openingstreffer. Na een mooie aanval via Johan en Merijn, werd de bal breed gelegd op Maurice, die zijn licht getoucheerde schot via onderkant lat binnen zag ploffen. Een terechte voorsprong! Hierna brak er een periode aan waarbij het doelgebied van GEO werd getransformeerd tot domeintje van Reintje. Na 20 minuten kopte hij eerst een fraaie voorzet van Roelof binnen (0-2), daarna zette hij zijn voet heel kundig tegen een fijne voorzet van Merijn (0-3) en vlak voor rust was hij heel kalm nadat de doelman van GEO een schot van Merijn niet onder controle kreeg (0-4). De thuisploeg stelde hier weinig tegenover, of het moet één van hun vervelende middenvelders zijn geweest, die op de Olympische Spelen zomaar een gouden plak had kunnen pakken op het onderdeel Zeiken en Zeuren. Onder toeziend oog van onze nieuwe Griekse teammascotte Levie (pleeghond van Brandon en z'n vriendin) zochten we de kleedkamers op.
Na rust werd ons team op een aantal plaatsen gewijzigd. Albert mocht al een paar minuutjes van de eerste helft proeven in plaats van Reint en na rust kwamen ook Faber, Jaap, Ivo en Rick binnen de lijnen en mochten Jan, Anne, Merijn en Johan even bijkomen van alle inspanningen. De tweede helft was nog niet eens drie minuten oud, of de tussenstand kon al worden opgekrikt naar 0-6. Beide keren was Marco alert voor het doel, hij liet de doelman van GEO tweemaal volslagen kansloos. Overigens werd ons flamboyante tikwerk langs de kant gadegeslagen door een paar heren die normaliter de clubkleuren van Woltersum verdedigen. In de Ten Boerster onderwereld ook wel bekend als Leon van der W, Danny H. en Jeroen van der H. Met die laatste haalde jullie teammanager nog een leuk grapje uit. Ik zei: 'Hé Jeroen, weet je wat er zo grappig aan is dat jij nu in Garmerwolde bent? Zowel in Ten Boer als in Garmerwolde stijgt het IQ'. Hij kon er overigens niet om lachen. In de tussentijd werd de score verder opgevijzeld. Na een vrije trap van Maurice werd de bal voor het doel gekopt door Marco, waar Ivo het leer binnenhobbelde: 7-0.
Na 70 minuten kwamen Johan en ondergetekende in het veld voor Roelof en Maurice, en ontstond er wat onrust omdat er even geen logische opstelling meer was. Jaap offerde zich op door achterin te gaan spelen, Marco ging van de aanval naar het middenveld, waar ook Ivo kwam te staan. Daardoor mocht jullie teammanager weer naar de frontlinie. Johan ging naar de rechterflank. Vlak na deze wisselingen was het voor de achtste keer raak. Ditmaal deed Albert een duit in het zakje door van dichtbij de lange hoek te vinden en zo was het 8-0. U zult zich zo onderhand afvragen, gebeurde er ook nog iets in ons strafschopgebied? Nou, dat gebeurde er inderdaad verdraaid weinig. Tot de 74e minuut, waarin Brandon van dichtbij een antwoord schuldig moest blijven op een inzet van de GEO-aanvoerder. De eretreffer was een feit, blijkbaar een startsein voor Omlandia om nog eens aan te zetten. Er vielen dan ook nóg vier goals in ons voordeel, door Albert en Marco, die goede voorzetten van dichtbij raak wisten te schieten en twee van richting veranderde schoten van Merijn en Faber. Daarmee was de 1-12 eindstand een feit, al gaf het scorebord in Garmerwolde tegen beter weten in 1-2 aan.
Na afloop waren we het er over eens dat we niet hadden verwacht dat de strijd zo ongelijk zou zijn. Maar desalniettemin was de zege niet minder welkom. Of zoals Ivo zei: 'Of de tegenstander nou 17 of 70 jaar is, interesseert me geen reet. Nooit genade tonen.' En dus konden we na afloop weer met een goed gevoel terug naar Ten Boer, waar het wat lastig partysnacks bestellen was door de drukte in de kantine. Gelukkig waren er nog wel zakjes snoep, zou ook Frank Pierie gezegd hebben. En Anne? Die kende een extra feestelijke middag. Niet alleen won hij van z'n oude cluppie, ook mocht hij na de verlotingsronde met de karbonades naar huis, die Erik in de wacht had gesleept. Kortom, een middag vol hoogtepunten. Dat belooft nog wat als we tegen DIO Groningen mogen spelen, nóg een ex-club van Anne. Maar eerst volgt zaterdag het uitduel bij De Pelikanen 5. De messen worden weer geslepen!
GEO 3 - OMLANDIA 4: 1-12
'15. Maurice Slager 0-1. '20. Reint Oosting 0-2. '31. Reint Oosting 0-3. '36. Reint Oosting 0-4. '46. Marco Drijfhout 0-5. '48. Marco Drijfhout 0-6. '62. Ivo Slagter 0-7. '70. Albert Schut 0-8. '74. GEO 1-8. '76. Merijn Slagter 1-9. '78. Albert Schut 1-10. '81. Marco Drijfhout 1-11. '83. Marcel Faber 1-12.
Amusementswaarde: 9,3
Mannen of the Match: Albert Schut (afmaker) en Merijn Slagter (aangever)
Meest waardevolle afwezige: Bernard Westerholt
omlandia 4 - gorecht 6: 8-2 (3-2)

ZATERDAG 15 OKTOBER 2016
Het mooie van een goed draaiend elftal is dat iedereen er graag deel van uitmaakt. Dat bleek andermaal toen jullie almachtige leider in aanloop naar het duel met Gorecht 6 inventariseerde wie er aanwezig waren op de wedstrijddag. Zonder enig cynisme in deze zin, spatte het enthousiasme er vanaf. That's how we roll heren! Nadeel daarvan was wel dat als er een wedstrijdselectie is van liefst twintig energierijke voetballers, er een gedegen wisselbeleid moet worden gehanteerd. Maar ook iedereen schikt zich hier prima in, tot tevredenheid van de leiders. Zelfs Johan de Vries reageerde begripvol nadat hem was medegedeeld dat hij in de eerste helft langs de kant moest plaatsnemen. Laten we dat moment alvast noteren als kanshebber voor hoogtepunt van het seizoen. Alhoewel, Bernard Westerholt deed daar voorafgaand aan het duel ook een gooi naar. Trots liet hij aan iedereen zijn telefoon zien, waar hij een foto van een dokter op z'n screensaver had geplaatst. 'Ja jongens, ik heb sinds dit weekend een medische achtergrond'. Dat onze aanvoerder verborgen talenten heeft, komt ieder seizoen weer bovendrijven.
Goed, dan de tegenstander. Gorecht 6 kenden we nog van eind vorig seizoen. Of begin dit seizoen, zo u wilt. Op het toernooi bij ONR in Roden kwamen we deze ploeg tegen in de finale (0-0), waarin een bizarre penaltyreeks (2-1 winst) Omlandia de toernooizege bracht (Gorecht maakte er destijds ook een verslag van). Deze toernooiwinst werd door de almachtige leiders al enigszins bestempeld als de strijd om de Johan Cruijff-schaal, maar dan voor amateurbegrippen. Mocht daar dit seizoen dus nog een titel bijkomen, dan hebben we dus de dubbel gepakt, zo zou geredeneerd kunnen worden. Afijn, dat is nog ver weg. Feit is wel dat we al een beetje konden inschatten wat voor tegenstander we deze zaterdag zouden treffen: een geroutineerd team. Dat vermoeden werd bevestigd toen jullie almachtige teamleider het wedstrijdformulier invulde. Eén speler mocht zich nog twintiger noemen, de rest ging al richting een Abraham-leeftijd, of was dat stadium al gepasseerd. U begrijpt dan ook dat Gorecht content was met het gegeven dat zij tot dusver louter veteranenteams troffen in onze competitie. Dan krijg je inderdaad een koude douche als je ziet dat Omlandia 4 uit voornamelijk jonge honden bestaat, aangevuld met een paar oude golden retrievers en een bejaarde bulldog. Maar gevoetbald werd er!
Na een gedegen warming-up werd er op Veld 3 afgetrapt rond 14.30 uur. Omlandia ging aardig van start en liet zien graag de 1-0 te willen aantekenen. Na wat speldenprikjes die door de Gorecht-doelman zonder al teveel moeite konden worden gepareerd, was het na tien minuten voor de eerste keer deze middag raak. Merijn legde breed op Wouter, die aan de rechterkant van het doelgebied ineens uithaalde. Blijkbaar had de keeper dit óf niet verwacht, óf slecht zicht op het schot, want op een vreemde manier ging de bal er via diens voeten in: 1-0. Een welkome voorsprong, maar Gorecht rechtte gauw de rug. Deze ploeg voetbalt ook lang niet gek en de spelers weten elkaar goed te vinden. Iets waar wij misschien wat alerter op hadden moeten zijn, want een paar minuten na de openingstreffer sneden de mannen uit Haren als een mes door de boter in de as van onze defensie en was het plotseling 1-1. Bij ons waren er ineens wat vertwijfelde blikken, maar de gelijkmaker konden we onszelf aanrekenen. Gelukkig stelde Jaap nog geen 120 seconden later alweer orde op zaken. Hij dribbelde met de bal op richting het Gorecht-doel, zag vanaf 25 meter een gaatje om te schieten, en ramde het leer snoeihard in de kruising: 2-1. En de koek was nog niet op, want Gorecht hielp Omlandia daarna verder in het zadel. Een foutieve breedtepass bij de Harenaren kwam randje 16 bij Merijn in de voeten, die de doelman met een beheerste lob kansloos liet: 3-1. Er volgde daarna een doelpuntloze periode, maar daar bracht Gorecht weer verandering in, al had de goal eigenlijk afgekeurd moeten worden. Na een hoekschop werd Anne opzichtig omver geduwd, waarna gescoord werd. Zelfs nadat de doelpuntenmaker gniffelend toegaf dat hij inderdaad een boefje was geweest, hielp protesteren niet meer. De spanning was terug en een interessante tweede helft wachtte. We hadden zelf echter meer moeten scoren, zoveel was wel duidelijk.
Nadat beide teams zich in de rust hadden opgewarmd aan een bakkie thee, begonnen we druistig aan het tweede bedrijf. Gorecht zal zich wel even aan de oren hebben gekrabd op de manier waarop dit in z'n werk ging, want Omlandia wisselde in de rust liefst achtmaal. Met een grote selectie zijn de mogelijkheden immers talrijk. Behalve doelman Brandon en de centrale verdedigers Rick en Roelof werd iedereen gewisseld. Een fris Omlandia 4 had een paar minuutjes nodig om te wennen, maar toen begon de grote Ivo Slagter-show. In zeven minuten tijd liet hij een loepzuivere hattrick aantekenen, waarbij hij alle doelpunten op een presenteerblaadje kreeg aangeboden. Maar dan moeten ze er natuurlijk ook nog even in, maar daar had deze almachtige leider weinig moeite mee. Opvallend was ook de rol van Marco, die zich ineens ontpopte tot ongekende aangever en na rust uiteindelijk goed was voor liefst vier assists. Ruim een kwartier voor tijd schoot Ivo zijn vierde goal van de middag op het spreekwoordelijke scorebord en tussendoor had Jesper voor de mooiste goal na rust gezorgd. Rechts voor het doel schoot hij snoeihard via de onderkant van de lat binnen. De royale 8-2 voorsprong gaf ons ruimte om de in de rust gewisselde routiniers Albert en Anne in te laten vallen, voor de enige twee veldspelers die nog niet gewisseld waren: Rick en Roelof. Laatstgenoemde had toevallig de aanvoerdersband in de rust overgenomen van Bernard W, maar leverde deze na zijn wissel in bij Marcel Poel. Voor Omlandia-begrippen een historisch moment. Laten we het daar op houden. In het laatste kwartier werd er niet meer gescoord, ondanks alle pogingen die Reint van 40 meter deed ten spijt. 8-2 werd dan ook de eindstand.
Er liepen vooral na rust wat gefrustreerde voetballers bij Gorecht rond, die vonden dat ze te hard werden aangepakt in de duels. Dat was wat suggestief gejank, want Gorecht deelde ook zeker uit. En wie uitdeelt, moet ook kunnen incasseren, ongeacht je leeftijd. Het zou zomaar een lijfspreuk van Ivo geweest kunnen zijn. Maar dit was slechts een onbelangrijk detail in de wedstrijd om er teveel bij stil te staan. Want zoals bovenstaande foto al aanduidt: na de wedstrijd is iedereen weer lief tegen elkaar en geniet je van de derde helft. Dat gebeurde ook en zodoende werd de schaal met partysnacks weer regelmatig op tafel gezet. In die derde helft werd er ook alvast vooruitgeblikt op komend weekend, wanneer we GEO 3 in Garmerwolde treffen. Op papier een interessante topper. Om Johan de Vries maar eens te citeren: 'ik heb d'r wel weer zin in'.
OMLANDIA 4 - GORECHT 6: 8-2
'10. Wouter de Plaa 1-0. '13. Gorecht 1-1. '15. Jaap Bosch 2-1. '20. Merijn Slagter 3-1. '34. Gorecht 3-2. '52. Ivo Slagter 4-2. '54. Ivo Slagter 5-2. '59. Ivo Slagter 6-2. '64. Jesper van der Veen 7-2. '73. Ivo Slagter 8-2.
Amusementswaarde: 8,1
Mannen of the Match: Ivo Slagter (afmaker) en Marco Drijfhout (aangever)
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Stedum 3 - Omlandia 4: 2-6 (0-2)

ZATERDAG 8 OKTOBER 2016
Stedum uit, nooit de plezierigste wedstrijden voor Omlandia 4. Stedum deed vorig seizoen lang mee om de titel……..dit jaar gaat dat zeker niet lukken. Een scheidsrechter die er altijd, in het voordeel van de thuisclub, fluit en veel gelijkenissen met Sandra Reemer vertoont. Ondergetekende had zich al afgemeld voor deze wedstrijd net als Jouke, allemaal onder het mom “gun de V. wedstrijdminuten”. Dit lukte uitstekend, hij werd niet gewisseld. Uiteindelijk mocht ik toch nog mee, Jop loste een probleem voor het 2e op, uiteindelijk hielp het jammer genoeg niet.
Van de 2e wedstrijden die ik gezien heb kunnen we nu toch wel constateren dat we titelkandidaat nummer 1 zijn en inmiddels staan we na 5 competitierondes dan ook op deze plek terwijl we 1 of 2 wedstrijden minder gespeeld hebben dan de rest.
Stedum uit met een goedgevulde bank. Jaap, Rick, Ivo, Reint en ondergetekende keken naar een matige 1e helft. Het 4e leek in te slapen en paste zich moeiteloos aan het tempo van Stedum aan. Een lobje van Ria ging jammerlijk over, Stefan schoot hard voorlangs en Faber had nog een kansje waar hun keeper redding bracht. Uiteindelijk capituleerde Stedum toch, slordig balverlies werd keurig afgestraft door Ria en Stefan zijn loopvermogen werd ook beloont. Rust 0-2.
Na rust bouwde Omlandia zijn veldoverwicht verder uit. De scheidsrechter verloor steeds meer grip op de wedstrijd en liet na wat waarvoor hij kwam, af en toe fluiten en zonder zelf te kijken op de grensrechter afgaan. De ergernis nam wat toe bij Omlandia, het is overbodig te zeggen dat we dit niet moeten doen…. We zitten in de kelderklasse jongens, net als de scheidsrechters die we tegenkomen.
Reint en Ivo vielen goed in met 2 doelpunten, Jaap bleef foutloos op de bank zitten. Aankomend weekend Gorecht thuis…….de ploeg waarvan we in de finale wonnen tijdens het toernooi in Roden medio juni dit jaar, ondergetekende heeft er mooie herinneringen aan.
Tot volgende week, kusjes AS
STEDUM 3 - OMLANDIA 4: 2-6
'10. Maurice S. 0-1. '16. Stefan D. 0-2. '47. Reint O. 0-3. '58. Stedum 1-3. '64 . Reint O. 1-4. '73. Ivo S. 1-5. '78. Stedum 2-5. '90. Ivo S. 2-6.
OMLANDIA 4 - NEC Delfzijl 7: 5-1 (2-0)

ZATERDAG 1 OKTOBER 2016
Ja, er waren toch wel weer wat zenuwen te bespeuren zaterdag. Na een intensief overleg met de elftalcommissie op donderdagavond, bleek dat er - nadat de rookwolken waren opgetrokken - liefst tien spelers verstek moesten laten gaan bij Omlandia 4. Geen fijne luxe, want het duel tegen NEC Delfzijl 7 stond op het programma. De ploeg uit de havenstad ontpopte zich vorig seizoen als heuse angstgegner voor Omlandia 4, door zowel in Ten Boer (1-4) als in Delfzijl (7-1) te zegevieren. Gelukkig bleven er ondanks de afwezigen toch nog 15 spelers over, die de wedstrijd tot een goed einde mochten weten te volbrengen. Daar had aanvoerder Bernard Westerholt overigens het meeste baat bij, aangezien hij familie heeft rondhobbelen in de clubkleuren van NEC Delfzijl. 'Als we verliezen, moet ik dat weer een heel jaar aanhoren', somberde hij. We mochten acte de présence geven op veld 3. Daar was iedereen over het algemeen wel blij mee. 'Hebben we eindelijk kunstgras, is er geen enkel seniorenteam dat er op wil voetballen', gromde Jan Bijman teleurgesteld. Jullie teammanager (de andere was op legeroefening in het zuiden des lands) zag het voordeel er van in: 'Als je slecht bent in curling, kun je dat ook beter doen op een hobbelige ijsbaan', zo probeerde hij een filosofisch bruggetje te bouwen naar het feit dat we NEC Delfzijl op een gras- en niet op een kunstgrasveld ontvingen.
Jan Bijman hamerde voortdurend op een sterke warming-up. 'Anders kampen we straks weer allemaal met pijntjes en wil iedereen weer wissel staan'. Duidelijke teksten om uiteindelijk niets aan het toeval over te laten. Gelukkig was al op voorhand bekend dat een licht verrekt kuitspiertje Wouter de Plaa parten speelde en dat Reint Oosting en Bernard Balkema beschikken over de conditie van twee hijgende hertjes. Het is dat beide heren niet over een vrouwelijk geslachtsdeel beschikken, anders hadden ze zomaar in de almachtige Almanak van Vindicat opgenomen kunnen worden. Dan heb je ook Albert Schut nog, maar dit kale manusje-van-alles heeft de gave gekregen om op de één of andere manier altijd op de juiste plek te staan. Daarover later meer. Het duel van deze middag stond overigens onder leiding van Johan Bekkema. Je zou vermoeden dat spelers die beschikken over dezelfde initialen als hij, het wel goed met hem konden vinden. Niets bleek echter minder waar. Daarover later meer. Er was op linksback trouwens een basisplaats ingeruimd voor Johan de Vries, die daar uiteindelijk een prima partij speelde. Daarover later trouwens meer. De aftrap vond plaats om 14.30 uur op veld 3, het balletje rolde, de zon scheen.
Al snel bleek Omlandia de bovenliggende partij. De handelingssnelheid van ons lag hoger, mede omdat Jaap Bosch met Erik van Dijken centraal heerste op het middenveld. Het leverde Omlandia veel balbezit op, maar het had helaas geen doelpunt tot gevolg. Een uithaal van Merijn raakte nog net niet de dakrand van de Tiggelhal en een doelpoging van Jouke werd via buitenkant-cornervlag gepromoveerd tot ingooi. Reint was uit de draai wel een keer gevaarlijk, maar omdat onze bonkige aanvaller de draaicirkel heeft van een vrachtwagen op de Washuisterweg, zag de doelman van NEC Delfzijl dit schot al vijf minuten van tevoren aankomen. Na een kwartiertje spelen deelden ook de bezoekers een speldenprikje uit, maar Brandon redde vakkundig. Eigenlijk was het wachten op de eerste goal van Omlandia. Die viel ook na een behendig doorkopballetje van Wouter op Reint, die keurig binnentikte, maar op aanraden van de grensrechter van NEC Delfzijl (die driftig vlagde voor buitenspel) werd het doelpunt alsnog afgekeurd. Na een klein half uurtje kregen we dé kans om alsnog op 1-0 te komen. Reint zette met een mooie steekpass Merijn schuin vrij voor het doel, maar zijn inzet ging via de doelman naast. Uit deze hoekschop kwamen we alsnog verdiend op 1-0. Via Jouke kwam de bal bij Erik, die snoeihard door de benen van de keeper raak schoot.
Ondertussen raakte Jaap slaags met één van hun middenvelders, die het blijkbaar lastig kon verkroppen dat Omlandia het betere van het spel had. Arbiter JB stuurde onze JB samen met de boosdoener van NEC Delfzijl voor vijf lieve minuutjes uit het veld. Wij profiteerden echter en kwamen op 2-0. Een goede aanval belandde via Wouter bij Albert, die de bal op de achterlijn voortrok en over de keeper lepelde. Op de doellijn hoefde Jouke alleen nog maar in te koppen: 2-0. Daarna mocht ook Lady Red (Poel) speelminuten maken. Voor rust gebeurde er verder echter weinig noemenswaardigs meer en Omlandia ging met een gerust gevoel de kleedkamers in. Na een poëtische speech van jullie teammanager en een vooruitziende blik van Jan, gingen we de tweede helft in. En warempel, we verloren de controle over de wedstrijd. NEC Delfzijl nam het heft in handen en scoorde na 55 minuten spelen de aansluitingstreffer. Na een keurige aanval via de linkerflank was Brandon van dichtbij kansloos en was het 2-1.
In de dug-out had de teammanager inmiddels supporterende versterking gekregen van Harmke (moeder van Bernard en Harm). Zij had er goed het oog op wat er moest gebeuren om het initiatief weer terug te krijgen. 'Wissel mijn zoon maar, Bernard bakt er niets van en kan het totaal niet belopen. Mag ik je een tip geven? Haal hem eruit en ga er zelf maar in. Er moeten spelers in die kunnen rennen en wat hij doet lijkt nergens op', luidde haar conclusie. Terwijl de wissel werd klaargestoomd, was toch de 3-1 in de maak. De buitenspelval werd kundig omzeild door Jouke, die voorgaf op Reint, die op zijn beurt met wat gefrommel de 3-1 aantekende. Omlandia blij, NEC Delfzijl teleurgesteld. Vervolgens vond er weer een wisselronde plaats, waarbij onder meer de teammanager (voor Bernard B. dus) en Anne van der W. (voor Johan) in het veld kwamen. Met het einde van het duel in aantocht, lagen er toch nog twee goals in het verschiet. Eerst werd jullie teammanager diep gestuurd, die net iets eerder bij de bal was dan de keeper. De niet vernoemde ondergetekende kwam ten val, maar wist de bal in zijn val nog net een tikje richting het lege doel mee te geven. En ja hoor, als een duveltje uit een doosje was hij daar! Stürmer, Bomber, Schoffieloerder, hoe u hem ook wilt noemen, hij stond weer eens op de juiste plek: Albert Schut gaf het laatste tikje en het was 4-1. Nadat onze JB voor de tweede maal door JB was weggestuurd voor 5 minuten, was het slotakkoord voor jullie teammanager. Na een mooi steekpassje van Jouke schoot Merijn alleen voor de keeper de 5-1 binnen en daarmee was de eindstand bezegeld.
Na afloop werd er druk geanalyseerd wat er fout ging, maar vooral wat er goed ging. De flamboyante invalbeurt van Lady Red (Poel) en het foutloze optreden van onze aanvoerder (Bernard W.) werden met name genoemd. Bernard W. continueerde zijn foutloze optreden na het laatste fluitsignaal bovendien met een fantastische schijnbeweging. Want terwijl hij in de catacomben naar rechts de weg richting de kleedkamers leek in te slaan, koos hij op het laatste moment voor een fabuleuze afdraai naar links, richting de kantine, alwaar hij een kratje bier haalde om zijn verjaardag en de zege van heden middag te vieren. Zes uit twee en louter tevreden gezichten, wat wil een teammanager nog meer? Of nouja, louter tevreden gezichten? Toch niet helemaal. Onze kickbokskampioen Johan de V. droop voortijdig af uit onvrede over zijn wisselbeurt. Ik zou hier heel boos over kunnen worden, maar dit tekent natuurlijk ook de winnaarsmentaliteit die dit team nodig heeft om aan het einde van de rit een mogelijke titel te kunnen vieren. Johan, jij bestelt komende zaterdag de eerste ronde partysnacks, dan hebben we het nergens meer over.
OMLANDIA 4 - NEC DELFZIJL 7: 5-1.
'28. Erik van D. 1-0. '37. Jouke K. 2-0. '55. NEC Delfzijl 2-1. '61. Reint O. 3-1. '70. Albert S. 4-1. '90. Merijn S. 5-1.
Amusementswaarde: 7,3
Man of the Match: Lady Red (Poel)
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt

OMLANDIA 4 - OMLANDIA 5: 3-1 (2-0)
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 2016
Het moet zaterdag rond de klok van 09.00 uur zijn geweest. Ondergetekende was al vroeg gedoucht en wierp een blik naar buiten. Niet dat Camping Hamplaats beschikt over een fabuleus uitzicht, maar In gedachten mijmerde ik juist over wat er komen ging, want het was derbydag. Omlandia 4 tegen Omlandia 5, het officiële competitiedebuut van het gefinetunede Omlandia 4 met voornamelijke jonge godenzonen. Ik zag al een decor voor me waarin Roelof L. zó gemeen naar zijn directe tegenstander Kor R. keek, dat laatstgenoemde spontaan een hamstring scheurde en steppenrollers (wat zijn dat? klik hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Steppenroller) net als in een Westernfilm op de achtergrond ineens zouden stoppen met rollen. Spanning alom! Kortom, er stond een boeiende middag op het programma. Wat zou ons te wachten staan? Geen idee. Wat zou Omlandia 5 te wachten staan? In ieder geval 20 tot op het bot gemotiveerde spelers. 'Ik heb er zin in', om Johan de V. maar eens te citeren.
De wedstrijdvoorbereiding van jullie almachtige leiders begon al wat eerder dan de gemiddelde speler van Omlandia 4, al sluit ik niet uit dat Albert S. regelmatig aan ons dacht op Mallorca. 'Ik eis een live-verslag, ik eis dat ik op de hoogte word gehouden', brieste hij vanaf de Spaanse playa. Pas toen jullie almachtige leiders hun netwerk op Mallorca hadden geraadpleegd en een barjongen uit El Arenal bereid hadden gevonden om Albert S. door middel van 5 extreem sterke mojito's te drogeren, werd hij wat kalmer. Ondertussen togen jullie almachtige leiders naar hun ouderlijk huis. Niet zonder reden, want het was een bijzondere dag. De almachtige leiders nemen hun taak als gastheer tijdens thuiswedstrijden namelijk dusdanig serieus, dat ze zichzelf in een azuurblauw maatpak hebben gestoken, afgemaakt met een spierwit overhemd. De stropdas deed de rest en een fotoshoot volgde. John de Wolf zei ooit dat wanneer hij in de spelerstunnel naar zijn tegenstander gromde, je al bijna met 1-0 voorstond. De intentie was om met deze pakjes hetzelfde effect te creëren. Alleen dan zonder het grommen. Afijn, u begrijpt wat ik bedoel.
Op het sportpark heerste een vredige stemming. Uiteraard werd er giechelend gereageerd toen de almachtige leiders voor het eerst in hun nieuwe blauwe kloffie acte de présence gaven, maar daarna werd de knop al gauw omgezet: er moest namelijk gevoetbald worden. Ondertussen had één van de almachtige leiders al geconcludeerd dat er bij Omlandia 5 de nodige personele problemen waren. Zij misten liefst 9 spelers, en deden ter compensatie onder meer een beroep op Rogier W. ('Nadat ze met mij zoende, besloot ze lesbisch te worden') en Nick A. ('Ik zie van alles, maar zeg er niets over'). Na een paar huishoudelijke mededelingen voorafgaand aan het duel en een opbeurende boodschap van aanvoerder Bernard W. ('Merijn, Jolanda heeft gisteravond dus écht jus over mijn gehaktballetjes gegoten') kon er rond 14.30 uur eindelijk afgetrapt worden. Met in de basis een plekje voor Marco D, die toch nog een gaatje in zijn barbecuevoorbereidingsagenda had gevonden, en daardoor toch nog een half uurtje kon meedoen.
De schrik sloeg ons om het hart toen Jan B. na amper drie minuten al een slippertje beging en Kor R. zomaar vrije doortocht richting Brandon van der V. gaf. Laatstgenoemde redde echter keurig en behoedde Sporting Partysnack voor een vroege achterstand. Daarna was het vooral Omlandia 4 dat de klok sloeg. Eerst tikte doelman Alwin P. een vrije trap van Maurice S. tegen de paal, en vervolgens waren grote scoringskansen niet besteed aan de gebroeders Drijfhout. Omlandia 5 zag zich genoodzaakt om achterin compact te voetballen, om zo de angel uit de ploeg van Omlandia 4 te halen. Het wachten was op een doelpunt van de thuisspelende ploeg, maar deze bleef maar uit. Reden voor jullie almachtige leiders om de ene stürmer (Bernard B.) voor de andere stürmer (Reint O.) te wisselen. En net als tegen Grijpskerk, was de eerste wissel van het duel zeer succesvol. Amper vijf minuten na de entree van Reint O, ontstond er na een spaarzame aanval van Omlandia 5 eindelijk wat ruimte in de frontlinie bij Omlandia 4. Een lange bal van Maurice S. op Reint O. ontweek de buitenspelval en de invaller wist het doel tussen de benen van de doelman te vinden: 1-0. Omlandia 4 leek los, want 4 minuten later was het wéér raak. Ditmaal sloop Stefan D. het doelgebied binnen en knalde hij van dichtbij in de korte hoek de 2-0 tegen het net. Er was geen vuiltje aan de lucht toen de thee in de rust genuttigd kon worden.
Na de rust vonden er liefst 6 wissels plaats. Een goed effect op het spelbeeld had dit niet bepaald, want het overwicht van voor de theepauze kon na de hervatting lastig gecontinueerd worden. De linies sloten lastiger op elkaar aan en Omlandia 5 kwam meer aan voetballen toe op het middenveld. De irritatie sloop wat in de ploeg ook al omdat de flankspelers Merijn S. en Jouke K. niet goed in de wedstrijd kwamen. Desondanks golfde het spel op en neer, al bleven de goals uit. Na dik 70 minuten spelen deed Omlandia 5 toch wat terug. Na een corner kon Johan V. inkoppen en gaf Sietze H. nog voor de doellijn het laatste tikje: 2-1. De zenuwen speelden wat op. 'Het zou toch niet dat we dit alsnog weg zouden geven?' Dat gebeurde gelukkig niet. Dik vijf minuten na de 2-1 vergrootte Ivo S. de marge weer naar twee na een mooie actie van Wouter de P. op de rechterflank. Het moet gezegd, Wouter voetbalde best aardig voor iemand die al vijf jaar geen bal meer had aangeraakt. Ivo had, mede door goed voorbereidend werd van Jaap B, zelfs nog een hattrick kunnen maken. Maar tweemaal vogelvrij voor het vijandelijke doel, stond zijn vizier - net als die van Omlandia 5-vlaggenist Elzo V. - niet op scherp. Het had uiteindelijk geen vervelende gevolgen, want de 3-1 zege werd keurig over de streep getrokken.
Na afloop trakteerde de kersverse 56-jarige Anne van der W. ons nog op een kratje bier, die met een selectie van 20 spelers overigens binnen een mum van tijd op was. Uiteraard lieten de heren van Omlandia 5 er ook nog een gedegen wedstrijdanalyse op los. 'Als jullie iedere week met dit team spelen, worden jullie makkelijk kampioen, maar jullie spelen vast niet iedere week met dit team. In de return zijn wij vast completer en maken we het jullie lastiger.' Na een paar biertjes genuttigd te hebben, krabbelden ze overigens alweer ietsjes terug, het blijven toch allemaal best lieve kereltjes. Komende zaterdag wacht ons een nieuwe beproeving, wanneer we op bezoek mogen bij koploper GEO 3. Houd dan trouwens rekening met een verplichte fietscombi. Hopelijk is Albert S. dan hersteld van zijn spervuur aan mojito's. Dat fietst namelijk ook wat makkelijker.
OMLANDIA 4 - OMLANDIA 5: 3-1
'29 Reint O. 1-0. '33. Stefan D. 2-0. '73. Sietze H. 2-1. '80. Ivo S. 3-1.
Amusementswaarde: 6,5
Man of the match: Wouter de Plaa
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
Grijpskerk 5 - Omlandia 4: 3-4 (2-1)
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 2016
Daar was-ie dan eindelijk. De eerste officieuze wedstrijd van Omlandia 4 in het seizoen 2016-2017, waar toch wel wat spanning omheen hing. Jullie almachtige leider (M.S.) had via Twitter gebruik gemaakt van zijn immense netwerk, en daardoor mochten we zaterdagmiddag zomaar afreizen naar het pittoreske Grijpskerk. De selectie was voor Omlandia 4-begrippen aardig op sterkte. Diverse nieuwe aanwinsten kwamen voor de eerste keer in actie voor het sterrenensemble van Sporting Partysnack, terwijl anderen met toestemming van de almachtige leider vrijaf konden krijgen. Zo kreeg routinier Jan Boer Bijman decharge om zijn erf wat op te schonen en kreeg Curovic Balkema gratie om de zwemles van zijn dochter bij te wonen. Die andere Bernard was wél bereid om mee te reizen naar Grijpskerk, ondanks zijn fysieke ongemakken. Om deze te compenseren werd de aanvoerdersband deze middag om zijn arm heen gehesen. Opvallend genoeg was daarover geen wanklank te bespeuren, wat de enorme mate van respect in de selectie in dit stadium van het seizoen al tekent.
Bovenstaande inleiding klinkt heel optimistisch en veelbelovend, ware het niet dat hier allesbehalve sprake van was. Jullie almachtige leider had in de voorbereiding naar het treffen met Grijpskerk aan alles gedacht, maar kwam er op het plaatselijke parkeerdek in Grijpskerk achter dat zijn voetbaltas nog in Ten Boer stond. Het riep herinneringen op aan een incident dat de oudste zoon van Jan Boer Bijman ooit eens overkwam. Naast deze opmerkelijke gebeurtenis ontdekte Johan de V. ook pas in Grijpskerk dat hij een pupillensetje scheenbeschermers had meegenomen. Desondanks belette het uw andere almachtige leider (I.S.) niet om de opstelling voor te lezen: 'we spelen sowieso 4-4-2, want voor 4-3-3 zijn we niet fit genoeg'. Het zorgde ervoor dat Marco D en Jaap B, alsook beide leiders - waarvan één dus zonder voetbalkleding - op de bank plaatsnamen.
Op het kunstgras van Grijpskerk ging Omlandia met veel balbezit uit de startblokken, maar toonden de gastheren zich het meest efficiënt. Een hoekschop werd na tien minuten bij de tweede paal ingekopt en leidde tot de 1-0. Zelf probeerden we het met wat doelpogingen van afstand, maar deze konden de solide doelman van Grijpskerk niet verontrusten. Erik van D. was nog het dichtst bij de gelijkmaker, maar zag zijn schot tot corner verwerkt worden. Ondertussen wist de Rode Khmer (Marcel P. en Marcel F.) de achterste linie in het gareel te houden, gesteund door de hulp van Rick G. en Bernard W. Laatstgenoemde moest het na 20 minuten echter afleggen in een sprintje, waarna een counter van de thuisploeg zomaar de 2-0 opleverde na een lullig intikkertje van dichtbij. De leiding besloot in te grijpen en bracht Marco D. voor Appie S en liet Johan de V. van positie wisselen met Bernard W. Amper twee minuten in het veld bracht Marco D. de spanning direct terug door een goede steekpass van Maurice S. beheerst af te ronden: 2-1. Dat was uiteindelijk ook de ruststand. Tussendoor maakten Ivo S. en Jaap B. ook speelminuten.
Na de rust gebeurde er meer. Niet alleen kreeg jullie almachtige leider de kans om zijn voetbalkwaliteiten te tonen omdat Erik van D. hem zijn voetbalschoenen had afgestaan, maar ook omdat we na rust meteen de 2-2 wisten te maken. Een lange bal werd bijna vanaf de aftrap op waarde geschat door Jouke K, die eerder bij de bal was dan de uit zijn doel stormende doelman van Grijpskerk. Een eenvoudig kopballetje betekende de terechte gelijkmaker, alleen niet voor lang. Weer een goede counter van Grijpskerk, dat de krachten goed doseerde gezien de gemiddelde leeftijd in de ploeg, betekende de 3-2. Een aanval via de rechterflank werd bij de eerste paal ingetikt door de behendige aanvaller van de gastheren. Het was daarna Omlandia wat de klok sloeg. Afstandspogingen van Maurice en Jaap misten doel, van dichtbij misten inzetten van Marco en Stefan precisie en een halve stift van jullie almachtige leider werd ternauwernood tot corner verwerkt.
Toch bleef Omlandia de betere ploeg. Er werd goed over en weer getikt, al had de rust soms nog beter bewaard kunnen worden. De terechte gelijkmaker viel uiteindelijk wel, zij het in 3 instanties. Stefan werd door het centrum weggestuurd en leek te gaan scoren, maar hun keeper redde formidabel. In de rebound werd er nog tegen een verdediger op de doellijn aangeschoten, maar bij de derde keer rolde de bal keurig in het hoekje: 3-3. Met nog een kwartier te gaan kroop ook Grijpskerk weer wat meer uit haar schulp, maar ditmaal was het jullie almachtige leider die Omlandia voor het eerst in het duel op voorsprong zette. Na goed doorzetten van Marco, creëerde Merijn ruimte voor zichzelf en zag hij een uithaal met rechts in de linkerkruising ploffen: 3-4. Gezien het spelbeeld mochten we dit niet meer weggeven. Dat gebeurde ook niet, maar dat was meer te danken aan doelman Brandon, die twee keer van dichtbij de 4-4 voorkwam. Na het laatste fluitsignaal was de eerste onofficiële zege van het seizoen een feit.
Na afloop werd er onder een stralend zomerzonnetje nog even nabeschouwd onder het genot van een aantal biertjes, die gefinancierd werden door jullie almachtige leiders (in eerste instantie) en het slangenmens (in tweede instantie). Daarbij kwamen we tot de conclusie dat de kop eraf was, en we na een aantal goede trainingssessies klaar moeten zijn voor het eerste competitietreffen met Omlandia 5 op 17 september. De messen worden geslepen, de voetbalvaardigheden bijgespijkerd. En ohja, voor jullie informatie: mijn voetbaltas stond bij terugkomst nog keurig onder het afdakje bij Omlandia.
GRIJPSKERK 5 - OMLANDIA 4: 3-4
'10. Grijpskerk 1-0. '20 Grijpskerk 2-0. '26. Marco Drijfhout 2-1. '46. Jouke Kevelam 2-2. '58 Grijpskerk 3-2. '73. Stefan Drijfhout 3-3. '77. Merijn Slagter 3-4.
Amusementswaarde: 8
Man of the match: Marcel Poel
Meest waardevolle speler: Bernard Westerholt
omlandia 4 - corenos 4 3-1
Laatste wedstrijd van het seizoen die we afsloten in stijl.
Met sterke verjonging melde Corenos zich op ons sportpark, ik herkende nog maar 2 of 3 spelers van de heenwedstrijd. Helaas moeten we dit zelf ook doen de laatste wedstrijden.......het aantal blessures is enorm.
De leider maakte zijn laatste opstelling kenbaar waarna we zelf de aftrap namen.
Lars (onder enorme druk) en Kor in de spits. Het originele geblesseerde spitsenduo met bier coachend op de bank, iets om direct jaloers op te zijn. In een werkelijk verbluffend wandeltempo werd de druk op Corenos opgevoerd. Een niet te missen kans van Lars werd toch gemist maar gelukkig misten Erik en Kor niet. Met een geweldige safe voorkwam Brandon de aansluitingstreffer zodat we de rust ingingen met een 2-0 voorsprong.
Met een verjonging begonnen we aan de 2e helft.
Een uitstekende vlaggende Jesper voorkwam een paar uitbraken van Corenos maar toch viel de 2-1.Corenos loerde op de counter en liet ons voetballen. Een penalty moest verlichting brengen en de leider gunde de strafschop aan Lars.......echter miste hij om ondergenoemde redenen:
1. de eerder genoemde druk was enorm
2. de bal lag in een kuil
3. zand in de plasbuis
4. Atletico mist ook wel eens een penalty
5.`iedereen riep dat ik zou missen` zei Lars
6. `ik speel normaliter op kunstgras` zei Lars
7. zwarte sokken
8. de vloek van "hooivorkgod" Jan deed Lars niet goed
9. Lars had een basisplaats
87. om redenen 10 t/m 86
Daarna was het toch even billenknijpen, de counters van Corenos bleven komen totdat Merijn met een waar dobbelsteenschot de bal in de hoek plaatste.......de bal hobbelde uiterst langzaam richting rechteronderhoek en na 3 minuten konden we constateren dat de bal inderdaad het einddoel bereikt had, 3-1.
Een mooi slot, gedeeld 3e in de competitie, en met een kratje bier van de sponsor en nog een kratje van Erwin zat het heerlijk in de kleedkamer. Iedereen bedankt voor vanmiddag, zonder het 5e, A`ers en B`ers hadden we geen elftal gehad. Rest ons nog een toernooi en een etentje op 11 juni, deelnemers staan onder het kopje AGENDA.
BEDANKT IEDEREEN VOOR DE GEWELDIGE INZET DE AFGELOPEN 2 EN EEN HALF JAAR, IK KIJK ER MET EEN GOED GEVOEL OP TERUG.

Stedum 3 - omlandia 4 5-2
Met een sterk gewijzigd elftal naar Stedum........langzamerhand is het goed dat we naar einde competitie gaan, een hoop geblesseerden momenteel.
In Stedum hebben we 2e helft van de 1e helft en de 1e helft van de 2e helft best wel leuk gevoetbald, alleen verloren we de wedstrijd in de 1e helft van de 1e helft en in de 2e helft van de 2e helft.....We stonden het eerste kwart niet goed, Poel en Bosch herstelden dit overigens uitstekend maar toen stonden we al wel met 2-0 achter. Als Hummel niet op het doel gestaan had waren dat er een paar meer geweest. Vanaf dat moment was het gevaar geweken en kwamen er steeds meer kansen waarvan Kor er 1 verzilverde vlak voor rust.
In de rust kopjes de goede kant op en gaan.
Daar leek het dan ook op, Merijn mocht zijn 1e maken voor het 4e en zo dachten we de 3 punten binnen te halen, helaas. Een uithaal onderkant lat schoot het doel uit weer uit waarna de scheidsrechter na enig twijfelen een doelpunt toekende aan Stedum, hij kan het onmogelijk gezien hebben.....daar knakte iets bij het 4e en zo verloren we de wedstrijd onnodig met 5-2.
Wat opviel:
Brandon kan heel hard roepen,
Erwin Bos speelde uitstekend, kan Omlandia nog plezier van krijgen,
Hummel keepte uitstekend op een onbelangrijk "Hummeltje" na,
Kor als vanouds hardwerkend,
Brandon moet als voetballer weer trainen en anders heerlijk blijven keepen,
Helaas een blaartje bij Jaap,
De leider was vandaag de oudste bij het 4e........mijn knieën......,
Poel werd kwaad in de rust en wou dat er eens iemand naar hem luisterde.
Middelstum is dit weekend kampioen geworden in onze klasse, gefeliciteerd. Wij kunnen nog 3e worden mits we onze laatste wedstrijd winnen volgende week tegen Corenos en Pelikanen verliest van Nieuwolda.
Be there, je kan niet gemist worden.
omlandia 4 - de fivel 3,5 5-1
Voor de leider de 2e keer tegen zijn oude club.........ik mis daar mensen. Ik had gehoopt ze de hand te kunnen schudden op het veld, helaas....."Dances with Wolves"....dat kan en mag niet zonder de "Grijze".
Op een belangrijke dag voor Omlandia, het eerste ontliep vandaag degradatiewedstrijden, maakte het 4e zich op voor de wedstrijd. Veld 3 lag er voor veld 3 werkelijk schitterend bij.......wat gaat het overigens hard met het kunstgrasveld, inmiddels is het rubber gezaaid zagen we. Met de nieuwe tribune erbij ken je ons sportcomplex bijna niet meer terug. Beide elftallen hadden flinke ondersteuning van andere elftallen nodig om 11 op het veld te krijgen maar gelukkig zijn er toch een hoop mensen die even willen voetballen op een zaterdagmiddag.
Binnen 30 seconden hadden we een penalty moeten hebben, de goed leidende scheidsrechter dacht hier echter anders over en liet het erbij. De Fivel had weinig intenties om het ons moeilijk te maken vanmiddag....Brandon heeft het er in ieder geval niet warm van gekregen. Met een heerlijk buitje, voor het stuiven, kabbelde de 1e helft voort waarin we 3-0 voorsprong namen. Een mooie kopbal van Marcel en een schitterende bal in het kruis van Laurens waren de hoogtepunten.
Het was weer heerlijk rustig in de rust, zal in Schipborg wel anders geweest zijn, en zo maakten we ons op voor het 2e bedrijf. Iedereen wou scoren wat het spel er niet beter op maakte......de leider mocht een heerlijke steekpass op Jouke geven die hij goed afrondde en tevens wou de leider de penalty nemen......gelukkig zag de keeper van De Fivel er niet al te sterk uit vandaag. Weinig hoogtepunten verder.....een rustig potje verder, Lars had natuurlijk zijn "aanvarinkje".......hij begint steeds meer de rol van Johan over te nemen.....die op zijn beurt weer heel rustig is de laatste tijd.
Volgende week Stedum uit......stond eerder op papier om 1245u maar nu weer op 1430u.
Wees zuinig met afzeggingen jongens, nog even volhouden, we hebben een hoop geblesseerden.
Omlandia 4 - KRC 2 6-3
We maakten ons op voor een heerlijk potje zomeravondvoetbal op het sportpark in Ten Boer.
In plaats van trainen KRC thuis, uit gewonnen en dat zouden we nu ook weer doen. Met dank aan Michael, Lars, Nieck, Kor, Ronald en Erwin konden we ruim bezet op veld 3 aftrappen tegen een combinatie van KRC 1 en 2. Mede door een slap verdedigen en een klein slippertje van Erwin (van mij)
keken we binnen 20 minuten tegen een 0-3 achterstand aan. De vertrekkende leider hield als enige op de bank het vertrouwen dat het goed zou komen en ventileerde dit ook, natuurlijk kreeg hij gelijk. Met hier een daar nog een speldenprikje van KRC kantelde daarna de wedstrijd....het zat alleen in de afronding niet mee. Good old "Mets" zag, (meer doet hij ook niet meer) kwam en overwon. Precies op tijd, vlak voor rust, wisten we 2 keer te scoren en hadden we de aansluiting terug. Rust 2-3
En wat een rust in de kleedkamer, Jan werd gemist......Ivo was stil waarna de leider het woord nam en zei zo door te gaan en dat enig geluk ook ontbrak. KRC spelers lagen vaak "in het schot van de bal" of zoiets.
Direct na rust de gelijkmaker en KRC was rijp voor de sloop.
De scheidsrechter van KRC in de heenwedstrijd had zich onopvallend verkleed als grensrechter deze avond, hij werd toch herkend door ons. En weer probeerde hij de wedstrijd te beïnvloeden met onnodig gevlag en probeerde hij onze scheids de les te lezen met onnodig gewapper.
En zo liepen we uit naar 6-3 en had het nog veel meer kunnen zijn als de irritaties bij KRC niet waren toegeslagen waarna de scheids het goed vond. Ronald had het een paar keer moeten bezuren omdat "de 16" van de tegenpartij geen zin had in een afstraffing. Een kwartier voor tijd blies de scheids af zodat we allemaal heel de kleedkamer in konden en smaakte het bier goed. Ivo 4 keer, Ronald en Kor beide 1 in het netje. Ivo lijkt niet meer in te halen maar is zaterdag afwezig....dus.
Aanstaande zaterdag De Fivel thuis....moet ook weer kunnen, we staan inmiddels weer 3e en dat willen we zo houden.
Poolster 4 - omlandia 4 0-4
Op naar Spijk, er gaat haast niets boven Delfzijl maar Spijk is ook een aardig eindje bovenin Groningen. Bij Poolster speel je altijd tegen een combinatie van het 4e en het 3e. Weinig verschil, beide 6e klassers, beide onderin en ze moeten beide ongeveer nog 10 wedstrijden spelen. Net als bij zoveel verenigingen te weinig spelers om alle seniorenelftallen te bezetten, volgend seizoen zal Omlandia het ook zwaar krijgen om 5 elftallen in de wei te houden.....het kan natuurlijk niet zo zijn dat er elftallen zijn met 20 spelers en dat andere teams er maar 10 hebben. De nieuwe TC heeft hoofdbrekens genoeg.
Terug naar Spijk waar we ons revancheerden van de uitglijder vorige week. Michael en Jaap controleerden het middenveld. De leider had de oudjes (Anne, Jan, Erik en hemzelf) op de bank gehouden. Zijn argument was dat de jonkies het maar moesten doen.....Erik merkte terecht op dat hij jonger was dan Johan en dus in het veld moest staan....had hij dat maar eerder geweten. Na wat getik heen en weer was het al snel duidelijk dat Omlandia de bovenliggende partij was...alleen wie moet er scoren.
Invalkracht Frank, notabene linksback, nam deze schone taak op zich en soleerde naar een fraai doelpunt en Ivo (laatste tijd wel op dreef...8 doelpunten in 3 wedstrijden) ronde keurig af na een mooie pass van Jesper. Vlak voor rust beging Lars zijn 3e overtreding (geel, 10 min. straf) op iemand die anders met een rollator loopt.....ouderenmishandeling....gelukkig doet hij vrijwilligerswerk met dementerende ouderen anders had hij dat verplicht moeten doen na vanmiddag. Met 0-2 de rust in.
Na rust hetzelfde beeld alleen nu met de oudjes van Omlandia in het veld. De leider moest nog even wachten, hij was de straf van zijn ploegmaat aan het uitzitten.
Met af en toe zelfs tikkietakkievoetbal (Fabers woorden, niet de mijne) speelden we de wedstrijd uit....Ivo scoorde nog en Michael mocht er ook 1 bijschrijven. Inmiddels heeft Ivo er toch 15 inliggen, lekker!
Volgende week Corenos thuis om half 1 en daarna even een biertje drinken en bij het 1e kijken, dat is een tijd geleden. Door oa blessures zitten we de rest van de competitie krap in de bemensing, blijf erbij dus en zeg niet af. Michael en Lars volgende week op vakantie, Faber werk, Ricky en Reint geblesseerd en Bernard zoals gewoonlijk....Frank, Michael, Lars en Sagar bedankt voor vanmiddag.
Nec 5 - omlandia 4 8-2
Dramatisch........
Was de wedstrijd in Ten Boer tegen NEC al niet om aan te gluren....dit sloeg werkelijk alles!
Natuurlijk kunnen we het kunstgrasveld de schuld geven, het gaat veel te snel voor ons maar we er zijn meer redenen aan te voeren. Sommige spelers worden te oud voor deze onzin maar willen nog zo graag......die kan je niks verwijten lijkt me zo....de jonge garde moet dan een stapje harder omdat de oudjes niet meer kunnen. Als de helft van de jonge garde tot diep in de nacht in de kroeg hangt en het ene been niet voor de andere krijgt gebeurt er sowieso niks en zo was het afgelopen zaterdag tegen NEC. We spelen nergens meer voor, het seizoen is voorbij en we zullen heus wel 3e of 4e worden maar we moeten er wel iets anders mee omgaan vind ik.
Poolster uit volgende week. Vrijdag na GTST op bed, warme choco met een koekje...duim in de mond.....nee zeggen tegen het meisje en slapen.
Een wedstrijdverslag is me niet gelukt, het was immers geen wedstrijd.
Mark, David, Lars en Michael bedankt.....wat zullen jullie geschrokken ziijn!
Heracliden 5 - Omlandia 4 2-7
En dan begin je met de tekst van Rooie Rinus en Pè Daalemmer, alleen die tekst klopt allang niet meer. De tijden dat Koos en zijn mannen bovenin meedraaiden zijn lang geleden.
Voor ons overigens geen garantie voor punten, wij kunnen dit seizoen van iedereen verliezen maar ook winnen. Onze laatste overwinning dateert alweer van november vorig jaar, KRC uit.
Middelstum uit kwam het goede gevoel toch al weer terug, we verloren daar wel maar met het vertoonde spel verdienden we meer.
Met Jaap op de plaats van Jan (druk op het land) en Kor Rijzinga (ouderwets zwoegend, wat een inzet) van het 5e voorin begonnen we aan de wedstrijd.
Na een kwartier spelen stonden we op 0-4, Ivo was ouderwets op dreef en had er al drie in liggen, en daarmee was de wedstrijd dan ook gespeeld.
Heracliden kan nog wel eens de mouwen opstropen en er vol voor gaan maar met zo`n slap begin was die angel er meteen uit.
Opmerkelijk was dat Ricky zich een paar keer voorin liet zien, hij dacht een doelpunt te maken vanmiddag. Na 2 man gepasseerd te zijn werd hij gevloerd......een dikke enkel als gevolg en einde wedstrijd. Onverwachts moest de leider het veld in en bij zijn eerste balcontact scoorde hij.......een werkelijk schitterend doelpunt. Ruststand 1-6.
Normaliter zorgen Ivo en Jan voor het vertier in de rust.....deze keer deed Ricky het.
Hij trok lijkwit weg en het leek erop dat hij wilde ontsnappen aan de wedstrijdanalyse van Ivo.
Niemand luistert naar Ivo maar Ricky zeker niet deze keer. Met een koude spons en de dreiging dat er een ambulance kwam werd hij weer wakker en kon hij gaan douchen onder het toeziend oog van Brandon zijn vriendin....dan blijf je wel wakker ;-)
De 2e helft eindigde in 1-1 met een werkelijk mooi doelpunt van Heracliden vanaf de aftrap in 1 keer in het doel. Brandon keek volgens mij naar de kleedkamer of Ricky en zijn vriendin wel weer terugkwamen.
Volgende week KRC thuis....als ze komen tenminste, Stedum uit (inhaal) is vastgesteld op 21 mei.
Middelstum 4 - Omlandia 4 2-0
Onze laatste overwinning dateert alweer van half november tegen KRC, nadien volgden inclusief afgelopen weekend 4 nederlagen.
Is het voetbal dan zo slecht, afgelopen weekend in ieder geval niet. De leider had zich met 4-5-1 opstelling aangepast aan de aanstaand kampioen en dat viel helemaal niet zo slecht uit. Alhoewel we verloren speelden we toch 1 van de betere wedstrijden van het seizoen.
Poel was voor de eerste keer terecht "man of the match" en speelde samen met Ricky een geweldige partij centraal achterin. Jan en Erik centraal op het middenveld waarbij Jan het eerste half uur ruzie met de bal had en met zijn lichaam......schelden op Ivo kan hij goed maar op zichzelf schelden gaat ook super.
Over Ivo gesproken......hij stond op een eiland tegen Middelstum met weinig speelbare ballen en klaagde daar terecht over. Toch hebben we wederom een hoop kansen om zeep geholpen en hadden we de pech dat de keeper van de plaatselijke een goede dag kende. Jouke, Merijn, Lars, Ivo en Reint hadden genoeg kansen op de gelijkmaker na de vroege openingsgoal.
Dat we uiteindelijk met 2-0 verloren is voor de statistieken, de leider is van mening dat we meer verdienden. Aankomend weekend Corenos, dan moet het maar weer gebeuren.
Jesper en Lars vielen beide geblesseerd uit en ook Reint heeft zoveel last dat hij er komend weekend waarschijnlijk niet bij is, beterschap alle.
omlandia 4 - Nieuwolda 1 1-4
Met de uitwedstrijd nog vers in het geheugen, 4-1 verlies, begonnen we tegen Nieuwolda aan onze eerste wedstrijd na de winterstop. Een herstelde Marcel Faber maakte zijn rentree tegen Nieuwolda.
Zag er goed uit wat Marcel liet zien, hulde na maanden van niet voetballen. Mede dankzij het 3e (bedankt Erwin, Martijn en Harm) hadden we een ruime bezetting, 15 man, en de leider had er alle vertrouwen. Vanaf de bank leek het redelijk goed te staan en een echte mannenwedstrijd tekende zich voor de reservebank af. Nieuwolda had een goede nummer 9 van Siddeburen 2 meegenomen die het onze verdediging lastig maakte, hij schoot dan ook onhoudbaar in van grote afstand. Na deze domper kwamen we ietwat gelukkig op 1-1 door Ivo. Helaas kon Johan dit niet vasthouden tot de rust en gingen we aan de thee met een 1-2 achterstand.
Een redelijk tevreden leider pepte zijn mannen op in de rust en vertelde dat het best wel goed ging. Schijnbaar beleefde hij het heel anders dan zijn medeleider, tevens aanvoerder, en die trok heftig van leer tijdens de thee. Nadat de koppen weer dezelfde kant opstonden verlieten we de kleedkamer hopend op een omslag.
Helaas kwamen we er niet meer aan te pas in de 2e helft en werd de uitslag hetzelfde als de heenwedstrijd. Al kregen we hier en daar wel kansen, Nieuwolda was dit seizoen een maatje te groot voor ons. Johan vraagt waarschijnlijk overschrijving aan naar de tegenpartij van vanmiddag, hij kon het niet laten Nieuwolda nog verder in het zadel te helpen door op een schitterende manier de bal in te gooien naar Nieuwolda waar ze natuurlijk uit scoorden.
Met de opbeurende woorden van Jan dat het in de 2e helft beter stond verlieten we het sportpark om pas 12 maart weer terug (Middelstum uit) te keren. Aanstaande zaterdag dus geen Stedum uit ivm de vele afzeggingen.
OMLANDIA 4 - NEC 5 0-2
De winterstop komt 3 weken te laat zei de grote afwezige en helaas heeft hij gelijk.
Na een uitermate teleurstellende pot in Appingedam lieten we ons weer in de luren leggen door ditmaal NEC Delfzijl. Na de complimenten te hebben ontvangen dat hun oude tribune hier toch mooier stond dan in de havenstad begonnen we aan de wedstrijd.
Met versterking (?) van het 3e wilden we de 1e seizoenshelft goed afsluiten, hoe anders zou het zijn om 1615 uur. Met Harm in de spits voor de geblesseerde Ivo verzaakten we te scoren in de 1e helft, het had toch zo 3 of 4-0 moeten staan. En als je het zelf niet doet is de voetbalregel......juist. Gerben, Robert, Harm en Martijn bedankt voor vanmiddag, zonder jullie hadden we niet kunnen voetballen.
Al met al mogen we toch op een redelijke seizoenshelft terug kijken, we zijn niet goed genoeg om mee te doen om de titel maar kunnen het iedereen moeilijk maken als we een goede dag hebben, helaas hebben we ook slechte.......inmiddels hebben we 11 gespeeld, 7 gewonnen en 4 verloren.
Na de winterstop pakken we het weer op en op deze manier zit een top 3 klassering er wel in.
Iedereen fijne feestdagen gewenst......een goed 2016 en tot 13 februari, Nieuwolda thuis, of de nieuwjaarsborrel op 9 januari.
Pelikanen 5 - Omlandia 4 4-1
The fifth of december,
a day om not to remember,
Santa, for who him kent,
gave away a present,
we let the points in Daam,
and cryed for our Maam,
we played soccer as little kinderen,
and we don`t let us hinderen,
to play kluitjesfootball,
and lost it all,
the hole afternoon we went on with our geklieder,
and now we are 6 points behind the leader.
holy holy shit,
straks wil er niemand meer mit.

De leider keek ernaar en zei; het komt niet goed
aankomend (vrij) weekend
Er komt een verschrikkelijk weekend aan jongens.......we zijn vrij, en aangezien we niks in te halen hebben en de leider geen oefenwedstrijd heeft geregeld zal dat waarschijnlijk ook zo blijven. Geen wedstrijdspanning op de vrijdagavond, zaterdagmorgen niet de hele tijd op de klok kijken......helemaal niks. Gisteravond trainen afgelast, het moet voor Johan helemaal een straf zijn. Waarschijnlijk moet hij zaterdag de Stad in en kleren passen bij de H&M, zo hebben we elkaar al een keer getroffen met chagrijnige gezichten, wat een ellende. Een hoop partners zullen wel blij zijn dat we een keer vrij zijn....."kunnen we eindelijk een keer"......pffffff, ik wil dat helemaal niet, loop de hele dag met een onbestemd gevoel rond, het voelt niet goed.
Gelukkig krijg ik dit weekend mijn schoonouders op visite.....niet even, maar de hele dag potjandrie, hoef ik me gelukkig niet te vervelen. Gezellig een kopje koffie en een koekje en daarna een glaasje fris. Mijn schoonvader is nog Feyenoorder ook, helemaal verschrikkelijk, kakkerlak. Gelukkig kan ik hem nog even pesten met het verlies tegen ADO en de bal over de zijlijn tegen Ajax waar een doelpunt uit viel. `s Avonds wel live naar de FC kijken of zullen ze er dan nog zijn, nee toch?
Wat een k-weekend, ik baal daar van.....zaterdagmiddag kwart over vier hoor je zoals altijd in de kleedkamer te zitten met een biertje, NIET THUIS! Bezwete gezichten, sigaretje roken in de onderbroek, modder aan de benen....nog een biertje, douchen, naar het slappe geouwehoer van Ivo luisteren, een hoop lachen, afdrogen, kijken wat de concurrentie gedaan heeft, nog een biertje, sigaartje, partysnacks....dat moeten we allemaal missen aankomend weekend.......ik kijk nu al uit naar volgende week, ik hoop dat de weergoden blijven meewerken.
KRC 2 - omlandia 4 0-3

De leider hield zijn hart vast, KRC 1 afgelast en dan weet je wat je kan verwachten. Nou hadden we wel het geluk dat de "sterspeler" van KRC 2 zo sportief was geweest om een zwart pakje aan te trekken om deze wedstrijd in goede banen te leiden. Wat een misrekening van KRC. Ze hadden hem beter ook nog zwarte schmink op kunnen doen en hem laten meedoen aan de intocht van Sint. Deze man gaf alleen maar cadeautjes weg....aan de thuisspelende partij, dit zelfs tot ergernis van KRC. Onze vlag omhoog...niks, hun vlag omhoog,,,,fluitsignaal. Alles beslissingen voor de thuisspelende ploeg, wel consequent. Ja, als het aan "zwarte piet" lag bleven de punten in Kantens echter dacht Omlandia daar anders over.
Het eerste kwartier hadden we moeite met de plaatselijke hoofdmacht, Bernard had het zwaar tegen hun linksbuiten waarna de leider besloot Johan terug te zetten op linksback, die had hun 16 beter onder controle. Omlandia had zoals gewoonlijk moeite hun fysieke spel, wij gaan daar nooit in mee. Bernard viel uit met een oude blessure maar zal er gelukkig over 2 week gewoon weer bij zijn. Gelukkig een redelijk goedgevulde bank. Maurice voor de eerste keer mee, moet nog en hoop leren maar traint wel 3 keer in de week, respect ! Na een half uur doofde het "Kantens vuurtje" en kwamen we beter in de wedstrijd. Voetballend zijn we toch een stuk beter als vorig seizoen jongens, dik in orde! Met de brilstand de rust in waarin we afspraken het in de 2e helft af te maken en zo ging het ook.
Johan zijn zoon Michael (A2) had de eerste helft gevlagd, niet dat "zwarte piet" er iets mee deed maar toch....Bernard Westerholt nam het over waarna Michael de reserveschoenen van Pa aandeed, geen verkeerde keuze. KRC kon het niet meer belopen en Omlandia kreeg meer ruimte. Een heerlijk steekpassje van Michael werd door Ivo op waarde geschat en binnenkant paal afgemaakt, 0-1. De mouwen werden nog een keer opgestroopt door KRC maar die konden rap weer naar beneden doordat Reint met een kopbal de 0-2 maakte, de wedstrijd was gespeeld. Zonder een kans weg te geven speelden we de wedstrijd uit. Vlak voor het eindsignaal maakte "lutje de Vries" uit een moeilijke hoek nog de 0-3.....hij staat bij het 4e nu op 1 en pa op -1. De scheidsrechter hield het voor gezien en floot veel te vroeg af......zijn clubje zou toch niet meer winnen.
Volgende week vrij en daarna NEC thuis, ook die moet kunnen jongens. Stedum liet thuis punten liggen tegen De Fivel 2-2 en Middelstum wint thuis van Nieuwolda met 5-2.....zelf blijven winnen, het sfeertje is goed, houden zo.

Aanhaken en meeblijven doen was de opdracht en net als vorige week deden we dat weer.
Omlandia had het lastig de 1e helft tegen de Heracliden, sowieso een ploeg die momenteel te laag staat. Langdurende blessures van dragende spelers speelt de ploeg uit "Meij" parten, 2 seizoenen geleden werden ze kampioen....maar als het even niet loopt sta je onze klasse zo onderin.
De wedstrijd dan, Bart schoot ons door een geweldige combinatie in hun strafschopgebied op 1-0, zijn eerste dit seizoen. Helaas dacht ondergetekende dat er snel meer te halen was en stoomde langzaam opwaarts waarna er natuurlijk balverlies werd geleden....ondergetekende probeerde nog langzamer terug op zijn positie te komen maar toen lag de bal allang in het netje, 1-1. Deze stand veranderde ook niet meer tot de rust al was Omlandia wel de bovenliggende partij.
In de rust werd er natuurlijk teveel gemopperd, Ivo onttrok zich hieraan wat hem direct een wisselbeurt opleverde. Met Jop voor hem in de aanval, Lars voor Burny en Erik achterin op de plaats van Jan begonnen we aan de 2e helft, wind in de rug en gaan voor de winst. Het zit ons qua afmaken het hele seizoen al niet mee, Jop kon dat ook niet veranderen. Zijn kopballen waren te gemakkelijk voor hun reservekeeper die inmiddels hun eerste keeper al in de 1e helft had vervangen met een vermoedelijke zweepslag, de goedgevulde ziekenboeg van onze tegenstander is kennelijk nog niet vol genoeg. Omdat makkelijk scoren er op het moment niet in zit dacht Reint aan een onmogelijke goal en inderdaad de hoekschop die hij nam zeilt er in 1 keer in, hulde! Hij nadert Ivo.....en staat inmiddels op 4. Brandon redde 3 punten voor ons door 5 minuten voor tijd gestrekt de hoek in te gaan, geweldig. Een zeer terechte overwinning die spannend bleef omdat we verzuimden meer te scoren, we blijven mooi meedoen.
Opvallend was Lars zijn optreden als rechtsback zonder overtredingen, foutloos. Jesper vind steeds meer zijn draai in het 4e, een geweldig optreden op 10. Jop bedankt, je bent rijp voor het 4e. Volgende week naar KRC die vandaag hun eerste punten pakte van het seizoen. KRC heeft 26 spelers voor 2 teams en wisselen daar een hoop mee, gisteren gooiden ze hun 1e eruit vandaar het resultaat. Volgende week moeten we hun dus niet onderschatten.
Corenos 4 - omlandia 4 2-4
Het liefst had de schrijver geschreven.......Omlandia 4 pakt de draad weer op....
Natuurlijk is dat ook zo maar er waren wel wat kanttekeningen. Allereerst Harm en Lars bedankt voor het meedoen......we hadden anders met 11 gestaan, klasse.
Wat me het meest stoort is dat we weinig van elkaar kunnen hebben op het moment, we zijn wel bezig met een mannensport jongens. We mopperen een hoop op elkaar, ondergetekende doet dat uit onkunde, maar we kunnen weinig incasseren. De tijd is rijp om na de wedstrijd met zijn allen aan het bier te gaan en een uitje te organiseren, teambuilding, wie pakt dit op??????
Er bereiken mij verontruste appjes, mailtjes etc. van mensen die dan weer voor andere mensen spreken dat ze het niet eens zijn met het wisselbeleid, kom aub langs bij de onkundige leider en laat hem het zelf weten. Ik heb geen zin om kleuterjuf te zijn, ik ga juist naar het voetbalveld om daar een paar uurtjes van verlost te zijn.
De wedstrijd dan. Binnen 20 minuten hadden we een comfortabele 0-4 voorsprong....heerlijk uitvoetballen denk je dan. Daarna maakten we het ons te makkelijk en lieten we Corenos weer in de wedstrijd komen. Bernard luidde dit in met wederom een geweldig doelpunt.
Waar Jan ons al voor gewaarschuwd had gebeurde, de oudjes van Corenos stroopten de mouwen op en begonnen duels te winnen, zonder echter gevaarlijk te worden overigens. Brandon blijft rustig achterin en begint zelfs de verdediging meer aan te sturen, super!
Zoals hierboven al beschreven neemt de ergernis en de frustratie nog wel eens toe bij ons, jammer jongens......incasseren, dikke lul drie bier, punten binnen lijkt mij....of zoals Ivo zegt: "zand uit de plasbuis en doorgaan".
Corenos kwam nog terug tot 2-4 maar meer zat er ook niet voor de Roodeschoolsters.
Volgende week Heraclieden thuis, een team dat niet draait momenteel maar twee seizoenen geleden ongeslagen kampioen werd, daarna het puntloze KRC uit. Voor de stand kunnen het mooie weken worden, mits we zelf blijven winnen, de concurrentie treft elkaar de komende wedstrijden.
Dus......ZAND UIT DE PLASBUIS, op naar volgende week !!!
We zijn weer geland..........
Het ging ook te mooi en ik wou dat onderstaand wedstrijdverslag de waarheid was maar helaas.
Gemiste kansen.....toch ook wel een terecht verlies, Middelstum net wat beter.
Toch zit het de afgelopen wedstrijden ook niet mee, het dubbeltje valt ook een keer onze kant op jongens. Brandon is in een geweldige vorm....en zorgde er lang voor dat het een wedstrijd bleef, het is ons enige zekerheidje momenteel.....helaas!
Er is nog niks aan de hand boys....over twee week gaan we naar Roodeschool om te winnen.
Omlandia 4 - Middelstum 4
Soms weet je de afloop van een wedstrijd al.
De hele week bekruipt me het gevoel dat we morgen winnen van Middelstum. De voortekenen zijn de hele week al goed. Echt voetbalweer, wat goed te maken na Nieuwolda, Ivo terug......
Ik kan dan ook gerust een verslag schrijven al weet ik de uitslag nog niet maar winnen gaan we.
Het zal ongeveer zo gaan.......
Op de eerste zaterdag dat de herfst te voelen is begon het het 4e op veld 3 de topper tegen Middelstum. Vanaf het begin was duidelijk dat het 4e de slechte smaak van vorige week wou wegspoelen. Op een loodzwaar veld werd er geen spaan heel gelaten van Middelstum, vlot lopende combinaties zorgden voor de grootste winstpartij dit seizoen.
Kees Mulder slaapt.......we hadden Merijn Slagter dit seizoen al terug moeten hebben....omdat Brandon dit seizoen gewoon heerlijk keept. Hij heeft de mond ook open, klasse Brandon en bedankt dat je ons tegen Middelstum weer gered hebt.
Achterin hebben we redelijk wat keus en meestal kan Jan zijn mannetjes wel neerzetten, Rick ging wederom voor niemand opzij, Bernard speelt zich weer terug in de basis na een blessure en Anne hield het weer een hele wedstrijd vol.
Ons middenveld loopt toch wat makkelijker als Jaap er is, helaas viel Michael vandaag af maar die komt wel weer terug. Bart was wederom een verademening op linkshalf, hij is daar beter op zijn plek dan spits. Johan had wederom een paar geweldige terugspeelballen op zichzelf, maar hij heeft dan ook een chip in zijn schoenen en moet meters maken.
Heerlijk dat Ivo er weer was.....anders was de score niet zo hoog opgelopen.....als Reint nog iets meer conditie krijgt......gebeuren er nog mooie dingen bij het 4e.
De goedgevulde reservebank probeert de basisspelers scherp te houden en kloppen hard aan de deur.
Nu eerst twee weekjes rust, kunnen ze eerst mooi de tribune afmaken voordat wij weer veld 1 betreden. Doorgaan op deze manier jongens.....dan zijn we niet te stoppen.
Voordat ik het vergeet, de 3 kleuters wonnen vandaag eindelijk ook een keer en IK WIL DIT STUK NIET HERSCHRIJVEN.
Nieuwolda 1 - Omlandia 4 4-1
Eerste verlies voor het 4e een feit.
Op de voorlopig laatste nazomerdag afreizen naar Nieuwolda, de 2e moeilijke partij van de maand Oktober, volgende week volgt Middelstum thuis nog.
Met Bernard weer terug van een blessure begonnen we aan de partij, vanaf het begin was het duidelijk dat het een zware middag zou worden. Zeker in de 1e helft was Nieuwolda de bovenliggende ploeg. Ze leken wel met 2 man meer op het middenveld te staan. Michael en Marcel hadden hun handen vol.
Het overwicht betaalde zich ook uit, 2-0 bij rust. Helaas moesten we in de 1e helft geblesseerd afscheid nemen van Marcel en Michael waarbij het er voor Marcel ernstig liet aanzien, voor Bernard kwam Niewolda ook wat vroeg, hij hield het 35 minuten vol.
Met wat omzettingen begonnen we aan de 2e helft en zowaar kwamen op 2-1 door Reint waarna Nieuwolda de weg kwijt was. Een domme en onnodige overtreding koste Lars 10 minuten, hij kwam daar goed mee weg, als scheidsrechter moet je toch weten dat het ook dieprood kan zijn. Lars hielp ons overigens enorm, hij nam de plek in van Bernard, bedankt. Na een lichte overtreding van Frans (deed mee van het 5e, klasse!) rolde hij onfortuinlijk door en nam nog een tegenstander mee waarna de scheids besloot ook hem voor 10 minuten weg te sturen, totale onzin.
Met 9 man hielden we de rug recht en hadden we zelfs kansen op de gelijkmaker, helaas mocht het niet zo zijn. Uiteindelijk capituleerde het 4e, de krachten waren weg.
Een terecht verlies vanmiddag, het was niet onze middag.
Volgende week pakken we de draad weer op mannen, Middelstum thuis en beide hebben 12 uit 5.
Als we mee willen doen dienen we te winnen.......
Omlandia 4 - Stedum 3 3-1
Het 4e begint goed aan de loodzware oktobermaand, achtereenvolgens Stedum thuis, Nieuwolda uit en Middelstum thuis, allemaal titelkandidaten!
Stedum is een elftal dat al jaren samen voetbalt en ook vandaag was te zien dat ze elkaar makkelijk vinden zonder inspanningen te leveren, Omlandia kan daar met een jonger team werklust tegenover stellen. Een op en neer golvend spel met twee ploegen die gelijkwaardig lijken te zijn, toch krijgt Stedum het wat moeilijker als de conditie mee begint te spelen. Er volgen wat speldeprikjes van Omlandia maar het gemis van Ivo voorin voorkomt vooralsnog de voorsprong.
Als invaller voor "boer Bijman doet Erwin waar ook Jan goed in is....vanachter opkomen en scoren, als onze voorhoede het niet doet...doe ik het zelf, het ijs lijkt gebroken. Als koperendakje door Rogier onder het afdakje gespeeld wordt lijkt de buit helemaal binnen, er blijven nog 11 Stedumers over. Toch maken ze een fraaie goal en zoeken we de rust op in evenwicht, 1-1.
Nadat Erik geprobeerd had de wedstrijd vriendschappelijk te houden met opmerking als:"dat is niet lief" werd de wedstrijd grimmiger. Reint maakte zijn comeback en eerste minuten van dit seizoen en is conditioneel nog niet op niveau, maar ook zonder conditie blijft hij doelgericht en gevaarlijk.
De wedstrijd zit een beetje in een impasse....Omlandia wel iets beter maar zet het niet om in doelpunten. Bart ligt nog overhoop na een vermeende kopstoot en probeerde nog via een zitting en een bekentenis zijn gelijk te halen, de dader blijft ontkennen waarna de scheidrechter verder laat spelen. Jouke maakt zijn 2e van het seizoen maar daar is de wedstrijd nog niet mee klaar. Stedum dringt aan en claimt 2 keer een strafschop maar de scheidsrechter negeert de kreten en het gezeur. Als Reint uiteindelijk het net ook nog weet te vinden is de wedstrijd klaar.
Geen prettige 2e helft maar wel de punten, volgende week Nieuwolda (2 verliespunten minder) uit.
Met dank aan Hans, Rogier en Erwin. Zonder hun hadden we niet gevoetbald en hetzelfde geld voor het 2e (tevens spelerstekort en aanvulling van het 3e) volgens mij. Volgende weer vol aan de bak boys, kom op Omlandia.
Met zijn allen niet zeuren over het wisselbeleid jongens, iedereen moet spelen....anders kan je nog altijd leider worden....de functie is nog steeds vacant voor volgend seizoen al nemen de geruchten toe dat de gebroeders Slagter zich beschikbaar stellen.
Ik durf het niet zoals Burny over platte karren te hebben maar het zou wel mijn ultieme afscheid als leider zijn.
PS: het fietst niet fijn naar Groningen terug met (schijnbaar teveel) bier op.
Omlandia 4 - De Pelikanen 5 7-1

Ten Boer - 19 september 2015.
Van onze verslaggever.
Na een zeer goede wedstrijd vorige week was het de taak aan de selectie van Omlandia 4 om deze startende reeks door te zetten. De koppen en neuzen stonden dan ook de goede en dezelfde kant op.
De Pelikanen hadden nog geen wedstrijd gespeeld en moesten haast wel te kloppen zijn. Van onderschatting was echter geen sprake.
De warming up.... Daar hadden we de eerste blessure. Bernie W had een te intensieve loopsessie ingezet en was daarna alleen nog geschikt als grensrechter. Een taak die hem echter goed afging. Waarvan akte Albert.
Dan de wedstrijd. In een goede sfeer en met mooi weer kwamen we het veld op. Met een lopende serie in de benen moest er toch wel publiek op af komen? Althans zo dacht het bestuur en liet deze selectie schitteren op het hoogste platform in Ten Boer.
De aftrap. We domineerden de wedstrijd vanaf het begin. Goede combinaties en veel diepe passes. Al snel kwamen we op een wel onverdiende achterstand die we via een slim schot van Jan weer weg poetsten.
Wat we daarna lieten zien bracht het publiek, die in grote getale naar sportpark Omlandia waren gekomen in ontroering. De ene aanval was nog beter dan de andere. Driehoekjes, kaatsen, inkomende spelers, de flanken goed bezet en met een ruit op het middenveld was het goed vertoeven met dit mooie weer. Zien we hier het kampioenselftal??
Nu even serieus... het was bij vlagen best goed maar de scherpte moet erin blijven. De tweede helft was al van iets mindere kwaliteit maar we hebben het resultaat goed kunnen vasthouden.
Tips:
Bernard... geen warming up meer
Brandon... Loop gewoon om Rickie heen.
Ricky... Laat de keeper met rust
Bart... voeten optillen bij het lopen in de 16
Bernard B .... Schieten op doel is tussen de palen
Ivo ... snel terug komen
Scoreverloop:
0-1 peli's
1-1 Jan
2-1 jesper
3-1 Ivo
4-1 Erik
5-1 Jouke
6-1 Ivo
7-1 Peter
Op naar de volgende wedstrijd guys!! Ik heb er zin in!
De Fivel 4 - Omlandia 4 1-3
Voor de leider een wedstrijd waarin hij terugkeerde op zijn oude nest.
Veel bekenden, veel handen schudden, een warm onthaal. Er is daar niks veranderd, ook niet het gezeur......"wat heb je een hoop jonge spelers bij je". De Fivel 4 strijd al jaren voor een 35+ competitie, helaas werkt de KNVB hier niet aan mee en dan blijf je tegen ploegen spelen die spelers hebben die jonger zijn. De Fivel 4 zet hier een hoop ervaring tegenover en dit seizoen hebben ze versterking en verjonging gekregen van het opgeheven 3e.
Met Jaap, Michael, Erik en Johan op het middenveld probeerden we hun tiktak voetbal in de 1e helft te ontregelen. Bernard had het zwaar rechtsachter, een uitstekende voorhoedespeler maakte hem het leven zuur. Zoals gewoonlijk zette Bernard hier een hoop werklust tegenover waarna hij dan ook terecht de 1-0 maakte, Brandon was kansloos. Het spel werd wat grimmiger, af en toe werd er door beide ploegen hard geschoffeld op het middenveld. Na een fair maar hard duel moest Jaap dit ontgelden. Jaap dacht het als laatste man vol te kunnen houden en schoof good old Jan Bijman naar voren. Dit leverde direkt gevaar op waarna Ivo zijn 3e van het seizoen kon maken, 1-1.
De overtredingen op het middenveld door beide ploegen bleven, mede door een te lief fluitende scheidsrechter, komen wat resulteerde in een vrije trap tegen het strafschopgebied van De Fivel aan.
Jan liet de vrije trap aan Michael over die hem onberispelijk over de muur binnenschoot, 1-2.
Na deze voorsprong moesten Jaap en Bernard geblesseerd het veld verlaten en werd de 1-2 ook de ruststand.
In de rust werd afgesproken hun spel verder te ontregelen en vooral hun aanvoerder onder druk te zetten. De opbouw van De Fivel kwam hiermee onder druk te staan en dit leek te werken.
Zoals vaker het geval is verzuimen we dan om de wedstrijd op slot te gooien en de 1-3 en de 1-4 te maken, Ivo en Jouke hadden hier zeker de kans voor. Een voetbalwet is dan dat het aan de andere kant gebeurt.......gelukkig was Brandon er weer, een keurig gehouden penalty stond een terugkeer in de wedstrijd van De Fivel in de weg. Gelukkig was het slotakkoord voor ons, een vrije trap genomen door Jan werd in 1 keer uit de lucht genomen door Michael, 1-3, het doelpunt van de dag. Hiermee was de wedstrijd gespeeld.
Stedum ging verrassend onderuit in eigen huis en Nieuwolda-KRC werd afgelast zodat we koploper zijn........Bernard denkt al aan een mooi voorjaar met platte karren, bier en wilde vrouwen. Laten we eerst maar weer naar volgende week kijken, Pelikanen thuis, dat was vorig seizoen moeilijk genoeg.
Omlandia 4 - poolster 4 5-1
Hoe mooi kan een seizoen beginnen? Nou, zo dus.
Van tevoren had ik informatie ingewonnen over Poolster bij onze tegenstander van volgende week, De Fivel, tenslotte was Poolster vorig jaar kampioen geworden in hun klasse zonder te verliezen.
De jongens dat meegevend begon het 4e zeer gemotiveerd aan de wedstrijd, de eerste 20 minuten was er zelfs sprake van hoogstaand voetbal. Wederom opende Faber de score waarna Ivo de 2-0 binnenschoof. Wat kreeg Ivo een ruimte voorin en wat maakte Omlandia daar helaas te weinig gebruik van. Jesper moet conditioneel nog op peil komen maar had toch al fraaie passes en stuurde Ivo af en toe gevaarlijk weg. Jeper krijgt overigens geen tijd om rustig te wennen want Reint is helaas 5 tot 6 weken uit de roulatie ivm een operatie, beterschap alvast en succes donderdag. Daar komt ook nog een keer bij dat Ivo eind september voor defensie naar Texas gaat, ook 3 week weg, jammer.
Terug naar de wedstrijd, Jan Bijman zorgde peroonlijk voor een terugkeer van Poolster in de wedstrijd door een foutieve terugspeelbal.....Brandon leek hem te hebben maar helaas, wat keepte Brandon overigens goed vandaag. Meestal heeft hij in navolging van Poel wel een "poeltje" maar tegen Poolster zeker niet, hij hield een paar heerlijke ballen tegen. De rust werd bereikt met deze stand waarna Faber ons moest verlaten en Erik kwam. Wel geweldig dat het zo gaat......ze hadden beide kunnen afzeggen maar leverden beide een maximale inspanning om hun ploeg te helpen, een voorbeeld voor iedereen.
Was toch bang voor een dipje in de 2e helft maar Poolster gaf het na de 3-1, wederom Ivo, op. Een eigen doelpunt en nog een mooi doelpunt van onze motor op het middenveld Jaap maakten dat de wedstrijd in 5-1 eindigde. Poolster zijn 1e nederlaag in 14 maanden......het elftal is overigens uit elkaar gevallen.
Neemt niet weg dat ons middenveld er heerlijk op stond tegen Poolster. Bart en Jouke goed op de flanken en Jaap, Marcel en Erik op de as, ik hoop het nog vaak te zien dit seizoen.
Ricky en Jan centraal, Ricky konden we helaas niet sparen deze wedstrijd.....Anne een uur ouderwets aan de bak, hij kwam zelfs met corners naar voren ;-) Jesper komt er ook wel, Bernard vlagde foutloos.
Het wordt een seizoen met spelers sprokkelen, maar het is mooi om te zien dat er spelers opstaan die hun verantwoordelijkheid nemen, Samen kunnen we eind komen en als we af en toe kunnen rekenen op onze "part-time spelers" kunnen we er een mooi seizoen van maken.
Volgende week de Fivel 4 uit, een ouder team waar we vorig seizoen tegen geoefend hebben en dik wonnen. Dat gaat nu moeilijker worden, De Fivel heeft hun 3e opgeheven en daarmee is hun 4e aanzienlijk versterkt. Ze speelden afgelopen zaterdag uit tegen de Heraclieden 5 en speelden verdienstelijk gelijk, 1-1. Wat te zeggen van Nieuwolda, die wonnen hun wedstrijd met 3-10. Nieuwolda werd vorig seizoen 2e in de poule van het 5e, een goede ploeg.
Tot volgende week.
omlandia 4 - omlandia 5 5-5 (vriendsch.)
Het was een hele puzzel om afgelopen zaterdag 2 elftallen op de been te krijgen.
Een hoop spelers nog in vakantiesferen, een boer die het te druk had en een hoop spelers met auwtjes en pijntjes.
De spelers die wel kwamen opdraven hadden er zin in......Johan trappelt al weken, Ivo wou zijn voeten weer laten spreken in plaats van pinda pinda te roepen in de Marnewaard. Voor het eerst Jaap in onze gelederen, weet niet hoe hij er zelf over denkt maar de leider keek met plezier naar zijn balvaste middenveld. Ook weer terug op de jachtvelden....."Ricky de Tank". Ouderwets alleen oog voor de bal en daar moet alles voor wijken.....over wijken gesproken....Anne was afwezig door een sterfgeval in de familie , gecondoleerd, maar gisteren op de training oogde hij weer gretig.
Poeltje mocht in het hart van de verdediging weer een "poeltje" maken maar zal aankomende zaterdag ongetwijfeld weer "man of the match" worden. Jesper was er afgelopen zaterdag nog niet bij maar sloot net als Anne gisteren wel aan bij de training en oogt vrij fit. Een plaats voorin zal dringen (of afdwingen) worden maar een linie daar achter moet Jesper makkelijk kunnen doen.
Onze politieagent speelde met een hoop ruimte op linkshalf, een plek die hij vorig jaar nog vervloekte, met 2 doelpunten tegen het 5e ging hij lekker. Erik voetbalde weer lekker mee op routine en had ook een geweldige scorende rebound. Ivo scoorde er ook 2 en had de mond weer veel te groot maar dat kwam omdat Jan op de tractor zat. Johan zijn terugspeelballen hebben we het niet meer over en de leider stond ook 90 minuten in het veld.....
Het was al met al een rustig gezapig potje waarbij het niet eens zo slecht liep.....dom balverlies en niet naar voren durven voetballen, terwijl er genoeg balvaste jongens aanwezig waren, luiden de 5-5 in.
We hadden met ruime cijfers moeten winnen.
Een bedankje voor de 2 gastspelers, Michael en Lars, je kan ze er wel bij hebben......anders hadden we met 9 gestaan.
Het kratje van de leider smaakte uitstekend.....aardige man.
Poolster thuis aankomende zaterdag wordt een ander verhaal jongens, vorig jaar was dit elftal kampioen in de res. 6e klasse 15. Naar het schijnt een sterk middenveld en een goede spits.
Afzeggingen hebben we genoeg, vrees dat we weer moeten puzzelen. Gelukkig sluit Bart ook weer aan, weliswaar parttime, maar alle beetjes helpen momenteel.
Laten we er een mooi begin van de competitie van maken.